Voorjaar 2022/Jessica Frierson

Als uw kinderen op de mijne lijken, brengen ze graag tijd buitenshuis door. Regen of zonneschijn, koud en sneeuw (vooral sneeuw!) of warm en droog, ze kunnen niet wachten om naar buiten te rennen. Als ze niet buiten zijn, is de kans groot dat ze te vinden zijn bij een raam terwijl ze naar een van onze vogelvoeders kijken, op zoek naar de coyotes die ze horen huilen, of lachen om de capriolen van een paar ondeugende eekhoorns. Ons huis staat vol met kommen met stenen die ze hebben verzameld, insectensoorten die bewaard zijn gebleven, zeeschelpen die zijn verzameld tijdens een strandtrip en een mengelmoes van eikels, dennenappels, vogelveren, bladeren en zelfs dierenbotten.

Ik deel hun liefde voor de natuur en streef ernaar deze te inspireren, zodat ze kunnen profiteren van de vele voordelen die God volgens mij aan ons schenkt door interactie met zijn verbazingwekkende creaties. Het gevoel van ontzag dat men voelt voor de wonderen van de natuur helpt ons Gods soevereiniteit en majesteit te erkennen. Zijn berisping in Job 38 is een belangrijke herinnering aan ons rechtmatige perspectief op onze plaats in deze wereld: “Wie sloot de zee achter deuren toen ze uit de baarmoeder barstte, toen ik de wolken tot haar kleed maakte en haar in dikke duisternis wikkelde? Toen ik er grenzen aan stelde en de deuren en tralies op zijn plaats zette, toen ik zei: 'Tot zover mag je komen en niet verder; hier is waar je trotse golven stoppen? (Job 38:8-11).

Terwijl we het aanbreken van de dag of het einde van de dag aanschouwen, zien we de macht die Hij heeft over dingen waar we alleen naar kunnen kijken. “De hemelen verkondigen de heerlijkheid van God; de hemel verkondigt het werk van Zijn handen. Dag na dag storten ze spraak uit; nacht aan nacht tonen ze kennis” (Psalm 19:1-2).

Robert Browning schrijft: "God wordt gezien in de ster, in de steen, in het vlees, in de ziel en de kluit." 1

"De kracht die de majesteit van de hemel vasthoudt, wint onze aanbidding", merkt de oude Griekse tragedieschrijver Aeschylus op.

Ik heb ontdekt dat een overvloed aan onderzoek de enorme manieren ondersteunt waarop tijd buitenshuis doorbrengen ons leven verbetert op manieren die verder gaan dan het sturen van onze spirituele focus. De positieve effecten van met onze kinderen in de natuur zijn, of ze nu midden in het Great Smoky Mountains National Park zijn of in hun achtertuin, duren tot in de volwassenheid.

Fysiek
Menig gehaaste moeder heeft haar rumoerige kinderen naar buiten gestuurd om wat van die energie los te laten. Hoewel haar motieven deels egoïstisch kunnen zijn, zijn de behaalde resultaten voor iedereen lonend. Voor de hand liggend: kinderen kunnen buiten anders spelen dan binnen. Dit dient niet alleen om onze ramen en meubels intact te houden, het geeft ze ook de mogelijkheid om te werken aan beweging van het hele lichaam en een beter ruimtelijk bewustzijn te ontwikkelen.

Studies tonen aan dat hoe meer tijd kinderen buitenshuis doorbrengen, hoe groter de impact op hun algehele gezondheid. Ze hebben minder kans op astma. Frisse lucht is verkwikkend en blootstelling aan zonlicht helpt hen om de vitamine D-voorraad in hun lichaam op te bouwen, wat helpt bij de ontwikkeling van botten, een gezonde slaap en een sterk immuunsysteem. Ze kunnen meer calorieën verbranden, hebben minder kans op overgewicht en hebben meer kans om gewoonten te ontwikkelen die fysiek welzijn bevorderen, waardoor ze als volwassenen een gezonde levensstijl kunnen behouden. Sportactiviteiten die in een natuurlijke omgeving worden uitgevoerd, worden vaker herhaald dan dezelfde activiteit die binnenshuis wordt uitgevoerd en er is aangetoond dat ze de cortisolspiegels verlagen, die een rol spelen in bijna elk lichaamssysteem. Buitenspelen verhoogt ook de alertheid en vermindert rusteloosheid. Dus onze moederlijke intuïtie is correct - open de deur en jaag ze weg!

Emotioneel/Mentaal
Naast de heilzame fysieke invloeden op ons lichaam, is bewezen dat tijd doorgebracht in de natuur een positieve invloed heeft op onze emotionele en mentale gezondheid. Het is rustgevend en bevordert zowel de concentratie als de oplettendheid. Het vermindert agressie, stress en depressie.2 Een studie uit 2019, uitgevoerd door Europese onderzoekers, toonde aan dat "volwassenen die in hun jeugd weinig natuurlijke buitenomgevingen hadden, een aanzienlijk slechtere geestelijke gezondheid hadden dan degenen die werden blootgesteld aan de natuur."3 Slechts twintig minuten in de natuur doorbrengen verbetert de concentratie en kan de behoefte aan ADHD/ADD-medicatie verminderen, terwijl het helpt om beter te focussen. Bovendien is "een esthetisch besef van een emotionele band met de ... natuurlijke wereld een cruciaal onderdeel van het menselijk welzijn."4

Als ouders kan het een uitdaging zijn om de balans te vinden tussen onze wens om onze kinderen te beschermen tegen de vele risico's die ze in het leven zullen tegenkomen, maar ze ook voor te bereiden op obstakels die onvermijdelijk zijn. Buiten spelen biedt veel kansen voor kinderen om risicovolle vaardigheden te leren en veerkracht te ontwikkelen. De executieve functievaardigheden die "ons helpen plannen, prioriteiten stellen, problemen oplossen, onderhandelen en multitasken" en "ons [e] verbeeldingskracht gebruiken om problemen op te lossen en [ons] zelf te vermaken"5 worden aangescherpt als kinderen ongestructureerde tijd doorbrengen in de vrij stromende, steeds veranderende natuurlijke wereld buitenshuis. Zo iets ogenschijnlijk eenvoudigs als spelen in een bergstroom biedt hen ervaringen om risico's te nemen, nieuwe strategieën te ontdekken door te falen en vertrouwen te krijgen in hun successen terwijl ze over rotsen springen, van rotsblok naar rotsblok springen en balanceren op een omgevallen boomstam.

Heb je je ooit afgevraagd waarom kinderen zoveel plezier hebben met het graven van gaten in de achtertuin of het spetteren in modderpoelen? Wetenschappers hebben bacteriële microben ontdekt in goed, ouderwets vuil die onze serotoninespiegel verhogen!6Mycobacterium vaccae in de bodem heeft een diepgaand effect op neuronen in het menselijk lichaam, daar word je blij van.”

En vuil is niet het enige aspect van de natuur dat ons gelukkig maakt. Volgens de Amerikaanse National Park Service is gebleken dat luisteren naar vogelgezang en het observeren van dieren in de natuur het welzijn bevorderen, stress verminderen, de stemming verbeteren en aandachtsmoeheid verminderen. Natuurlijke aroma's van hout en planten hebben een kalmerend effect en het kijken naar de natuur vermindert mentale vermoeidheid.” In feite, zoals mijn kinderen vaak hebben laten zien, “verhoogt het uitzicht op de natuur de directe aandacht, het welzijn en de voldoening in het leven. Ze verhogen ook het werkgeheugen en de concentratie.”7

"Als je naar een groen landschap kijkt - zelfs van binnenuit - gaat je hartslag omlaag en ga je van sympathische zenuwactiviteit over in parasympathische zenuwactiviteit, wat in feite gaat van wat we 'vechten of vluchten' noemen naar 'tend and befriend'-modus,' merkte Dr. Ming Kuo, universitair hoofddocent bij de afdeling Natuurlijke Hulpbronnen en Milieuwetenschappen en directeur van het Landscape and Human Health Lab aan de Universiteit van Illinois in Urbana-Champaign, op in een recente aflevering van NPR's Verborgen brein.

Sociaal
Deze verandering van de 'vecht- of vlucht'-modus naar de 'tend and befriend-modus' is waargenomen in de manier waarop kinderen vriendschappen sluiten terwijl ze samen spelen op een speelplaats versus in de natuur. Vriendschappen die in een bos of op een veld worden gevormd, zijn meestal gebaseerd op vindingrijkheid en vindingrijkheid in plaats van fysieke bekwaamheid.8 Speelgenoten werken samen om games en regels te creëren, hun eigen problemen zonder remming op te lossen en hebben een grotere neiging tot empathie voor anderen.9 Interactie met kleinere, vaak delicatere, levende wezens helpt kinderen om empathie en zorg voor anderen te ontwikkelen.

Als ze een vlinder aan hun hoofd voelen fladderen of een hert aan de rand van het bos bespieden, zal het meest onstuimige kind vertragen en zich concentreren op zachtaardig zijn. Tijd buiten doorbrengen betekent vaak planten en verzorgers worden. Ze hebben een observatie uit de eerste hand van de levenscyclus, zien dat dingen groeien en sterven. Tijdens een recente sneeuwstorm uitten mijn twee jongsten, zes en negen jaar oud, hun bezorgdheid over de vogels die ze zagen proberen voedsel te vinden begraven onder ijs en sneeuw. Ze trokken haastig hun jassen en laarzen aan om de niervetvoederbak te vullen met een nieuwe cake en experimenteerden met het vinden van een manier om vogelzaad uit te zetten waar het gemakkelijk toegankelijk was.

Naarmate kinderen leren om te zorgen voor levende wezens en hun leefgebieden, ontwikkelen ze een gevoel van verbondenheid met de fysieke, natuurlijke en menselijke wereld, wat leidt tot het besef dat ze behoren tot iets dat groter is dan hun directe familie of omgeving. Ze beginnen de noodzaak te begrijpen om met anderen samen te werken en te groeien in de bediening van dienstbaarheid. Ze zien het belang van gemeenschap. Hun groeiende waardering voor schoon water, frisse lucht, natuurlijke habitats en groene ruimten helpt hen de noodzaak in te zien van een goed beheer van die dingen. Zoals opgemerkt door Harvard Health: "Als een kind opgroeit zonder in het bos te wandelen, in de grond te graven, dieren in hun leefgebied te zien, een berg te beklimmen, in een beek te spelen of naar de eindeloze horizon van een oceaan te staren, zal het misschien nooit echt begrijpen wat er te verliezen valt.”10

Onderwijs
Het resultaat op de bereidheid van een kind om te leren is duidelijk. Een wandeling door de natuur verbetert de cognitieve controle, het korte- en langetermijngeheugen en de algehele hersenfunctie. Studies tonen aan dat een wandeling van twintig minuten in een park kinderen helpt om beter mee te doen op school en zich langer te concentreren. "Studenten op scholen met buitenklaslokalen doen het over het algemeen beter, ongeacht het onderwerp."11

Een geweldig voordeel dat we hebben met thuisonderwijs is de vrijheid en toegankelijkheid die we onze kinderen kunnen geven om te leren in een buitenklaslokaal. In dit buitenlaboratorium gebruiken onze kinderen al hun zintuigen en ontwikkelen ze een onderzoekende geest. Door hun interactie in deze natuurlijke omgeving kunnen ze experimenteren met ideeën en met vallen en opstaan leren. Het zal meer creativiteit en verbeeldingskracht opwekken. Ze worden aangetrokken door hun omgeving en aangemoedigd om na te denken, vragen te stellen, hypothesen te maken en onbewust experimenten te vormen terwijl ze hun hand uitstrekken om het gezoem van de vleugels van een hommel te voelen of de afstand tussen twee boomstronken te beoordelen voordat ze springen.

Er zijn maar weinig dingen die me meer voldoening geven dan het delen van de geneugten van de natuur met mijn kinderen. We nemen het op in elk onderwerp dat we bestuderen. En als de boeken en papieren voor vandaag zijn opgeborgen, gaan we meestal terug naar de natuur. We rennen misschien door de tuin, zorgen voor een gewond konijn, staren naar de nachtelijke hemel of schetsen de vogel die we op het hek zagen. Zoals Elizabeth Barret Browning schreef: "De kleine zorgen waar ik me zorgen over maakte, ik verloor ze gisteren... in de velden met God."

 

  1. Robert Browning, "Saul", Mannen en vrouwen
  2. De voordelen van buiten zijn in de natuur voor kinderen, Een natuurlijke pasvorm: het centrum voor opvoedingseducatie
  3. De voordelen van natuurspel voor kinderen; Eerste vijf jaar, Universitair hoofddocent Janet Dyment van de School of Education aan de Universiteit van Tasmanië
  4. earlychildhoodaustralia.org.auDe waarden die we hanteren bij binnen- en buitenspelen
  5. & 10. Harvard Gezondheid, 6 redenen waarom kinderen buiten moeten spelen
  6. plantkundeworld.com/antidepressant-microbes-in-soil-makes-you-happy
  7. nps.govDe natuur maakt je…
  8. & 11. Een natuurlijke pasvorm: het centrum voor opvoedingseducatie, De voordelen van buiten zijn in de natuur voor kinderen
  9. Heldere Horizonnen®, Voordelen van de natuur voor kinderen

Jessica Frierson is een thuisonderwijser van de tweede generatie. Ze is getrouwd met Ernie, een gepensioneerde predikant. Sinds 2000 geven ze thuisonderwijs aan hun zeven zonen en drie dochters. Ze is spreker en schrijfster. Ze fungeert als secretaris voor NCHE en schrijft voor de GREENHOUSE en de NCHE-blog.

nl_NLNederlands