Lente 2019 / door Sonya Shafer

Toen we in de buurt van Chicago woonden, fietste mijn man, John, lange tochten onder alle weersomstandigheden. Hij nam graag de wegen die vanuit onze buitenwijk naar een relatief onontwikkeld land leidden, omdat deze minder bereisd werden.

Het voordeel van die wegen was dat er minder verkeer was. Het nadeel was dat ze een smalle schouder hadden. Hij kon rekenen op slechts zo'n dertig centimeter asfalt tussen de buitenste verflijn en de rand van de weg waar het asfalt in een greppel afdaalde.

Meestal was die smalle schouder geen probleem. Maar af en toe hoorde John een gerommel en gekletter en wist hij dat er een grote kiepwagen snel van achteren naderde. Die grote vrachtwagens hadden niet veel ruimte op de weg, waardoor ze vaak vlak langs een fietser passeerden die op de rand meetrapte. En die grote zijspiegels staken zo ver uit dat ze, als je niet oppast, tegen je helm konden stoten als ze voorbijkwamen!

John wist dat hij elke keer dat hij een van die grote vrachtwagens achter hem hoorde aankomen, voor een uitdaging zou komen te staan. Hij moest ervoor zorgen dat hij zijn fiets uit de weg hield van de vrachtwagen links van hem en uit de greppel rechts van hem. En hij leerde snel het geheim van succes in die situatie.

Als hij over zijn schouder zou kijken om de locatie van de vrachtwagen in de gaten te houden, zou hij onvermijdelijk de rijstrook induiken. En als hij zijn ogen gericht hield op de greppel waar hij uit probeerde te blijven, belandde hij er meestal middenin.

Het geheim van succes was om zijn ogen op zijn voorband gericht te houden en zich erop te concentreren deze op dat twintig centimeter lange stuk trottoir te houden. Houd het tussen de regels. Kijk nergens anders.

John's ervaring met die grote vrachtwagens demonstreert een belangrijk principe: je beweegt in de richting van datgene waarop je je concentreert. Dat principe geldt op veel gebieden van het leven, maar vooral bij het aanleren van gewoontes.

Er wordt mij vaak gevraagd hoe ik een slechte gewoonte kan doorbreken. Het antwoord is: concentreer je niet op het verbreken ervan. Wanneer een slechte gewoonte zich in iemands leven heeft gevestigd, moet je aandacht niet gericht zijn op de slechte gewoonte die je wilt doorbreken. Staar niet naar de sloot die je probeert te vermijden. Je focus moet liggen op de nieuwe goede gewoonte die je daarvoor in de plaats wilt aanleren. Verbreek een slechte gewoonte niet; vervang deze door een goede. Houd je ogen gericht op waar je wilt zijn. Je beweegt in de richting van waar je je op concentreert.

Dit geldt ongeacht of u gewoonten aanleert in het leven van uw kind of in uw eigen leven. Als Isabella de slechte gewoonte heeft gekregen om na de lunch haar keukendienst af te werken en de toonbanken half afgeveegd en de vloer ongeveegd achter te laten, wat doe je dan? Nou, in plaats van je te concentreren op de slechte gewoonte en haar naar de keuken te sturen met de waarschuwing: 'Ik wil geen half afgemaakte klus aantreffen als ik daar binnenkom', concentreer je je op de goede gewoonte die je wilt aanleren.

Misschien ga je met haar om de tafel zitten en bedenk je samen een lijst met stappen die de keuken zullen laten stralen. Gebruik beschrijvende taal als dat haar helpt een goed mentaal beeld te krijgen. Maak de lijst mooi als ze zich aangetrokken voelt tot visuele schoonheid. Hang de lijst in de keuken, waar Isabella deze kan zien.

Ga dan met haar mee naar de keuken en doe samen het werk. Moedig haar elke keer aan als je ziet dat ze de moeite doet om een van de stappen grondig uit te voeren. Help haar haar focus op het juiste pad te houden met uw opgewekte aanwezigheid, uw eigen voorbeeld van het goed uitgevoerde werk en uw positieve woorden. Maak het een zo plezierige ervaring als je kunt.

Het probleem met gewoonten is dat hoe vaker je een bepaalde handeling herhaalt of een bepaalde gedachte denkt, hoe dieper deze in je hersenen verankerd raakt. Herhaling is dus een sleutel tot het aanleren van gewoontes. Doe alles wat in uw macht ligt om ervoor te zorgen dat Isabella de handelingen en gedachten van de gewenste goede gewoonte herhaalt. Hoe meer ze gefocust blijft op dat goede pad, hoe meer het oude, ongewenste pad zal vervagen.

Zodra het nieuwe pad vaak wordt bewandeld, kunt u uw aanwezigheid beetje bij beetje afbouwen en genieten van de voordelen van Isabella's goede gewoonte om zonder uw toezicht in de keuken te werken. Maar het begint allemaal met het veranderen van je focus. Fixeer je niet op de slechte gewoonte. Bepaal wat de goede gewoonte is en concentreer je op het cultiveren ervan.

Hetzelfde geldt voor je eigen slechte gewoonten. Als u de slechte gewoonte heeft om bijvoorbeeld uw stem te verheffen tegen uw kinderen, besteed dan niet de hele dag aan het tegen uzelf zeggen dat u uw stem niet moet verheffen. Hoe meer je je op die slechte gewoonte concentreert, hoe meer je de neiging zult hebben om in die richting te gaan. Het is alsof je zegt: 'Houd op met denken aan een paarse koe.'

Denk in plaats daarvan aan het tegenovergestelde: de goede gewoonte. Welke goede gewoonte wil je in de plaats van de slechte gewoonte zetten? Dat is waar u zich op moet concentreren. In plaats van een luide, harde stem, wil je een vriendelijke, prettige, maar toch krachtige stem gebruiken. Denk na over wat je Doen willen: vriendelijk, aangenaam, standvastig. Houd je focus daar. Houd die woorden in gedachten. Denk na over wat ze betekenen. Bid over deze woorden; vraag God om je te helpen vriendelijke woorden te zeggen, op een prettige maar krachtige toon. Bedenk eens hoe zo’n stem zou kunnen klinken. Oefen dat geluid. Hoe meer je je gedachten concentreert op wat je bent Doen wilt klinken, hoe gemakkelijker het zal zijn om op dat spoor te blijven. Je beweegt in de richting van waar je je op concentreert.

Wat mij de fundamentele wet van het onderwijs lijkt, is niet meer dan dit:

'Gewoonte wordt door gewoonte verdreven.' . . Doorbreek de oude gewoonte

die zeker wordt verbroken wanneer een bepaalde tijdsduur verstrijkt zonder herhaling.

Maar de ene gewoonte verdrijft de andere. Leg nieuwe lijnen op de oude plaats.

(Metselaar, Charlotte. Ouders en kinderen, blz. 85-87).

Concentreer u niet op het doorbreken van de slechte gewoonte. Houd je ogen gericht op de goede gewoonte die je daarvoor in de plaats wilt stellen.

Je beweegt in de richting van waar je je op concentreert.

 

Sonya Shafer is een populaire spreker en schrijver op thuisonderwijs, gespecialiseerd in de Charlotte Mason-methode. Ze is al meer dan twintig jaar op avontuur, waarbij ze Charlotte's zachte en effectieve onderwijsmethoden bestudeert, onderzoekt, in de praktijk brengt en onderwijst. Haar passie voor het thuisonderwijs van haar eigen vier dochters groeide uit tot het helpen van anderen en vervolgens tot Simply Charlotte Mason, die haar vele boeken publiceert en een plaats van praktische aanmoediging biedt aan thuisonderwijs. Sonya is blij om een prominente spreker te zijn op de NCHE Thrive! Conferentie in mei 2019.
nl_NLNederlands