Wat is het volgende? Wanneer uw kind met speciale behoeften afstudeert of naar grotere onafhankelijkheid verhuist

Mijn zus, Syble, werd in 1977 geboren en gediagnosticeerd met het syndroom van Down. Slechts een paar jaar later dacht mijn moeder na over wat mijn zus als volwassene zou doen. Ons kleine stadje in Duncan, Oklahoma, beschikte in die tijd, begin jaren tachtig, niet over veel middelen. Maar mijn moeder had een visie voor een werkactiviteitencentrum voor mensen met een beperking. Ze ontmoette leiders in de gemeenschap, familievrienden en ouders van volwassenen met een handicap om te zien wat volgens hen het meest nuttig zou zijn voor hun kinderen.

In september 1980 ontmoetten vijf volwassenen elkaar en gingen werken in wat zij The Power Shop noemden. Er waren uitdagingen, zoals het vinden van arbeidscontracten met de bedrijven rond Duncan, en het regelen van vervoer voor de volwassenen die buiten de locatie bij die bedrijven zouden werken. The Power Shop is echter blijven groeien en bloeien en heeft nu honderdentwintig mensen in dienst. Mijn moeder wilde dat Syble en haar leeftijdsgenoten zich veilig, productief en gewaardeerd zouden voelen. Ik vind het verbazingwekkend dat de visie die ze had toen ze Syble en mij achtervolgde in 1980 (toen we allebei peuters waren) de afgelopen decennia zoveel gezinnen en bedrijven in Duncan, Oklahoma, zou beïnvloeden.

Voor ouders zoals ik draait een groot onderwerp van discussie (en soms zorgen en stress) om wat onze kinderen met een handicap en speciale behoeften als volwassenen zullen doen. Hoe ziet de toekomst eruit voor mijn zoon James, die autisme heeft? Is vervolgonderwijs mogelijk? Welke banen zal hij kunnen hebben? En waar zal hij wonen?

Ik ben dankbaar dat we generaties ouders hebben die ons zijn voorgegaan. Net als mijn moeder hadden deze ouders dromen voor hun kinderen en baanden ze een pad dat wij konden volgen! We hebben opties waar mijn moeder nooit van had gedroomd! We kunnen de toekomst met hoop en optimisme tegemoet zien terwijl we nadenken over wat er daarna komt.

Hier vindt u een lijst met nuttige hulpmiddelen bij het plannen van de volgende fase van uw kind. De lijst bevat studiemogelijkheden, werkprogramma's en huisvestingsmogelijkheden.

• Denk aan de universiteit is een nationale organisatie die zich inzet voor het ontwikkelen, uitbreiden en verbeteren van inclusieve hoger onderwijsopties voor mensen met een verstandelijke beperking.
• Autismespectrum op de universiteit (CAS) is een onafhankelijke organisatie van professionals die tot doel heeft studenten met autismespectrumstoornissen en hun families te helpen. Ze zijn gespecialiseerd in universiteitsadvies (studenten helpen de juiste universiteit te vinden) en werkbereidheid (het opbouwen van vaardigheden voor sollicitatiegesprekken, banen en werkvaardigheden).
• Planning en ondersteuning van werkprikkels Het doel van het WIPA-programma is om begunstigden met een handicap in staat te stellen nauwkeurige informatie te ontvangen en die informatie te gebruiken om een succesvolle overgang naar werk te maken.
• De LOMA podcast biedt informatie over de soorten huisvesting die beschikbaar zijn voor onze volwassenen met een handicap, waaronder het gezinshuis, de gemeenschapszorgfaciliteit, het campusmodel en pleeggezinnen voor volwassenen.

De overgang naar volwassenheid hoeft voor onze kinderen met een beperking niet eng te zijn. Ze kunnen nieuwe vaardigheden blijven leren, groeien in onafhankelijkheid en vervulling vinden. Het leven van mijn zus geeft mij hoop als ik aan de toekomst van mijn zoon denk. Ze is een gewaardeerd lid van haar kerk, ze doet wekelijks vrijwilligerswerk bij een voedselbank van de gemeenschap, en ze is de beste tante die mijn jongens zich kunnen wensen. Ik kan niet wachten om te zien wat de toekomst biedt voor haar en voor mijn zoon!

Sandra Peoples is een moeder en broer of zus met speciale behoeften. Ze is de auteur van Onverwachte zegeningen: de geneugten en mogelijkheden van het leven in een gezin met speciale behoeften en de presentator van de podcast, Zelfzorg en zielszorg voor de verzorger. U kunt contact met haar opnemen via sandrapeoples.com.