Waarom we het nog steeds hebben over socialisatie

Er is een vraag waar elke homeschool-ouder bang voor is. Ik wed dat je degene kent die ik bedoel: "Hoe zit het met socialisatie?" Homeschool-afgestudeerden zoals ik zijn bang voor een gerelateerde opmerking: “Heb je homeschooled? Maar je bent zo normaal!” Cue de oogrollen. Ja, dat weten we; het is een modern wonder.

Het maakt niet uit hoeveel studies wijzen op het succes van homeschool-afgestudeerden op de universiteit, op de werkplek en in het maatschappelijk leven, de socialisatievraag blijft bestaan. Het is gemakkelijk om gefrustreerd te raken door de indruk dat de thuisonderwijscultuur op zo'n ander niveau werkt dan interculturele communicatie buitenstaanders is simpelweg onmogelijk. Ik was het ermee eens.

Nadat ik echter met succes de universiteit, de graduate school en een aantal jaren van het beroepsleven heb doorlopen, heb ik de angst afgestompt die dergelijke opmerkingen vroeger opriepen. Als gevolg hiervan ben ik gaan nadenken over waarom deze vraag terugkeert en hoe ik de vraagstellers beter kan betrekken bij een zinvolle conversatie.

Ik heb vorig jaar een aantal maanden besteed aan het redigeren van een boekproject met Leigh Bortins van Classical Conversations. De vraag: uw kind de basis van klassiek onderwijs leren legt een reeks vraagtypes uit die filosofen uit de oudheid gebruikten om goede discussies en vragen over elk onderwerp te structureren, van wetenschap en wiskunde tot literatuur en geschiedenis. De vraagsteller probeert deze vijf taken te vervullen:

1. definiëren voorwaarden
2. vergelijken naar andere voorbeelden
3. vind de relatie tussen ideeën
4. overwegen omstandigheden
5. evalueer de getuigenis aan beide kanten

(Ik gebruik het geheugensteuntje "Don't Call Reeds Cat-Tails" om me te helpen de vragen te onthouden.)

Geloof me, na zes maanden lang regelbewerkingen in hetzelfde boek te hebben uitgevoerd, blijven de sleutelwoorden nog lang in mijn geheugen gebrand! Toen ik een paar weken geleden de gevreesde socialisatievraag van een vriend ontving, kon ik een beroep doen op wat ik had geleerd en de vijf soorten vragen gebruiken in mijn antwoord. Als gevolg hiervan begon ik, in plaats van mijn huidige niveau van socialisatie en normaliteit fel te verdedigen, met het stellen van vragen.

De eerste vraag die ik mijn vriend stelde, was wat hij bedoelde met het woord socialisatie. Die uitdrukking wordt vaak gebruikt in verband met thuisonderwijs, maar individuen stoppen er zelden mee definiëren en zorg ervoor dat beide partijen dezelfde definitie gebruiken. In dit geval spraken mijn vriend en ik over zijn sociale ervaringen tijdens de middelbare school: clubs, organisaties, prom, sport, interacties in de klas en volwassen mentoren. Daarna vertelde ik over mijn sociale ervaring, en hij luisterde terwijl ik de soorten activiteiten, vriendschappen en mentoring beschreef die voor mij als homeschooler beschikbaar waren.

Deze gesprekslijn leidde natuurlijk naar andere vragen, zoals we begonnen vergelijken zijn sociale ervaring als student aan de mijne. We ontdekten dat hij meer tijd had doorgebracht met verschillende mensen van zijn eigen leeftijd - sommige vrienden, sommige slechts kennissen. Ik had tijd doorgebracht met een kleinere groep mensen van mijn eigen leeftijd, maar meer tijd met mensen buiten mijn leeftijdscategorie.

We gingen verder om te praten over de relatie tussen socialisatie en resultaten die als positief worden beschouwd: acceptatie en succes op de universiteit, een winstgevende en lonende carrière en een gemeenschap van familie en vrienden. Komen deze positieve resultaten voort uit tijd doorbrengen in schoolkoren en zwemteams? Kunnen ze ook uit andere ervaringen komen? We maakten grapjes over de uitkomsten waar mensen bang voor zijn, zoals een vage gekheid en het onvermogen om met vreemden te praten. We waren het erover eens dat andere factoren, zoals persoonlijkheid en thuisomgeving, waarschijnlijk zwaarder wegen dan school als het gaat om iemands comfortniveau in sociale situaties. Elk type school heeft zijn introverte, extraverte, nerds, atleten, gekke wetenschappers, toekomstige bibliothecarissen en dromerige kunstenaars.

Ik vroeg mijn vriend ook wat hij wist over de omstandigheden rond thuisonderwijs vandaag. Hij was niet bekend met thuisschoolsportteams, dus ik vertelde hem over het spelen in een voetbalteam met Forsyth Home Educators. We spraken op onze beurt over de uitdagingen van gestandaardiseerde tests en nationale normen die hij in het openbaar onderwijs had gezien. We spraken over het onderwijsbudget van North Carolina en de salarissen van leraren. Ik heb ook van hem geleerd.

Uiteindelijk, toen het gesprek afliep, vroeg ik mijn vriend waarom hij had verwacht dat homeschoolers niet gesocialiseerd zouden zijn. Had hij een stereotiepe homeschooler ontmoet? (Kende hij goede grappen over het onderwerp?) In een andere situatie had ik misschien meer gedeeld getuigenis over thuisonderwijs. Vorig jaar heb ik een enquête gehouden onder alumni van Classical Conversations. Meer dan vierhonderd reageerden en de resultaten vertelden een boeiend verhaal. Meer dan negentig procent van de alumni had deelgenomen aan kerkelijk of maatschappelijk werk. Meer dan de helft had op de middelbare school als politiek vrijwilliger of zendeling gediend. Meer dan de helft had deelgenomen aan buitenschoolse activiteiten zoals sport of podiumkunsten. Van degenen die ervoor kozen om naar de universiteit te gaan, was zesenzestig procent geaccepteerd door elk school waar ze zich hadden aangemeld.

Tegenwoordig hebben homeschoolers toegang tot een overvloed aan informatie die suggereert dat homeschooling positieve resultaten kan opleveren voor afgestudeerden, maar we verwerken dit bewijs niet altijd in onze gesprekken omdat we niet genoeg vragen stellen, of de juiste. Tenzij we vragen naar de oorsprong van de socialisatievraag en de angsten die eraan ten grondslag liggen, zullen we misschien nooit de kans krijgen om ons eigen bewijs te delen als antwoord.

Of we het nu leuk vinden of niet, de socialisatiekwestie is er nog steeds. Het goede nieuws is dat de homeschoolers van vandaag een keuze hebben. We kunnen een verdediging stamelen en wegrennen, belovend nooit meer dat restaurant, familiereünie of boekenclub te bezoeken; we kunnen over de tenen van de overtreder rijden met een boodschappenkar, als die handig is (niet aanbevolen); of we kunnen de vraag behandelen als een gelegenheid voor een gesprek, waarbij we goede vragen gebruiken om een eerlijke dialoog, open oren en wederzijds respect te bevorderen.

Voorbeeldvragen over definities

• Wat bedoel je met 'socialisatie'?
• Hoe zag socialisatie er voor jou uit op school?
• Kan er te veel socialisatie zijn?
• Wat voor soort socialisatie is positief?
• Welke soort is negatief?

Voorbeeldvergelijkingsvragen

• Hoe is thuisonderwijs vergelijkbaar met openbaar onderwijs? Hoe zijn zij verschillend?
• Welke kansen hebben homeschoolers vandaag die ze tien jaar geleden niet hadden?
• Wat voor soort socialisatie biedt thuisonderwijs?
• Wat voor soort socialisatie bieden openbare scholen?
• Wat voor soort socialisatie bieden conventionele privéscholen?

Voorbeeldvragen over relaties

• Wat zijn volgens jou de gevolgen van een goede socialisatie?
• Wat zijn de gevolgen van slechte socialisatie?
• Welke factoren dragen bij aan een goed resultaat in het onderwijs? Is socialisatie de enige?

Voorbeeld Omstandigheidsvragen

• Wat is er vandaag mogelijk voor thuisonderwijs?
• Wat zijn de omstandigheden rond thuisonderwijs vandaag?
• Wat zijn de omstandigheden rond openbare scholen vandaag? Prive scholen?

Voorbeelden van getuigenisvragen

• Wat zeggen statistieken over de resultaten voor homeschoolers?
• Wat zeggen afgestudeerden van de thuisschool over hun ervaringen?
• Hoe gaat het met homeschool-afgestudeerden op de universiteit?
• Welke vaardigheden zeggen werkgevers te zoeken bij sollicitanten?
• Kan homeschooling die de gewenste vaardigheden opleveren?
• Geven homeschoolers hun eigen kinderen gewoonlijk homeschool?