door Jessica Frierson, februari 2022

Februari is een goed moment om een paar opmerkelijke thuisgeschoolde zwarte Amerikanen in de schijnwerpers te zetten. Elk van deze individuen trotseerde grote tegenspoed om voor zichzelf een opleiding te volgen en heeft een erfenis nagelaten die ons hele leven vandaag beïnvloedt. Ze leefden in een tijd waarin hen onderwijs werd ontzegd op basis van hun huidskleur, maar ze hadden een aangeboren begrip dat simpelweg leren lezen deuren voor hen zou openen die anders op slot zouden blijven. 

Tegenwoordig betekent de groei van thuisonderwijs onder zwarte gezinnen een ongelooflijke overwinning nu de cirkel rond is, en ouders kunnen nu de touwtjes in handen houden om het onderwijs van hun kinderen te regelen, ongeacht hun huidskleur. De lage verwachtingen die het onderwijssysteem heeft voor zwarte studenten, is een veel voorkomende reden die wordt genoemd door zwarte ouders die ervoor kiezen om thuisonderwijs te geven. Het geeft ouders ook de kans om hun kinderen te leren over hun Afrikaanse roots, een onderwerp dat typisch ontbreekt in het curriculum van openbare scholen. 

Phillis Wheatley, Benjamin Banneker, Lewis Latimer en Frederick Douglas behoren tot mijn favoriete historische figuren en bieden prijzenswaardige illustraties van het potentieel dat een autodidact kan bereiken. Ze demonstreren het principe dat een verlangen om te leren het belangrijkste onderdeel van een opleiding is. Beperkte middelen, gebrek aan ondersteuning en angst om niet aan de verwachtingen van de samenleving te voldoen, weerhielden hen er niet van om hun hartewens om te leren te volgen, een les die we vandaag de dag goed zouden moeten onthouden in onze homeschools.

Phillis Wheatly

Phillis Wheatley werd geboren in 1753 in Gambia, Afrika. Ze werd in haar jeugd gevangen genomen door slavenhandelaren en naar Amerika gebracht op een schip genaamd "the Phillis", waar ze werd gekocht door de familie Wheatley. De familie leerde haar lezen, en binnen zestien maanden kon ze Britse literatuur, Grieks en Latijn en de Bijbel lezen. Phillis ontwikkelde een liefde voor poëzie en in 1767, toen hij nog maar 14 jaar oud was, werd Phillis' eerste gedicht gepubliceerd. Ze werd de eerste Afro-Amerikaanse persoon en de tweede vrouw in Amerika die een dichtbundel publiceerde met haar boek "Gedichten over verschillende onderwerpen, religieus en moreel.” Het boek verscheen in 1783 en bevatte een voorwoord van niemand minder dan John Hancock en een foto van Phillis als bewijs van haar auteurschap. Ze werd kort daarna geëmancipeerd en trouwde vervolgens met John Peters, een vrije zwarte man uit Boston. 

Benjamin Banneker

Als je ooit de hoofdstad van ons land hebt bezocht, ben je door het land gereisd dat werd onderzocht door Benjamin Banneker. Benjamin werd in 1731 in Maryland geboren als zoon van een ex-slaaf en een voormalige contractarbeider. Hij leerde lezen van zijn grootmoeder en was, afgezien van een korte tijd op een Quaker-school, autodidact en leende boeken over astronomie en wiskunde. 

Als jonge man creëerde Benjamin Banneker een houten klok die vijftig jaar lang precies de tijd bijhield. Hij ontwierp een irrigatiesysteem voor de boerderij van zijn familie. Hij werd bekend om zijn nauwkeurigheid in het voorspellen van zons- en maansverduisteringen.

Benjamin Banneker's ervaring in de astronomie leidde tot zijn werk in het onderzoeksteam dat het grondgebied van Washington, DC in kaart bracht. Hij bracht drie maanden door in de observatoriumtent die een zenitsector gebruikt om de beweging van de sterren vast te leggen. Hij correspondeerde regelmatig met Benjamin Franklin. Net als Franklin publiceerde Banneker een reeks almanakken, waaronder getijdenkaarten voor vissers, astronomische berekeningen en medische informatie. Hij berekende ook correct de levenscyclus van de 17-jarige sprinkhaan en publiceerde artikelen over bijen.

Waar ik het meeste aan bewonder Benjamin Banneker dat is echter wat hij deed in 1791. In een brief aan Thomas Jefferson, de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken en een slavenhouder, riep Banneker respectvol de hypocrisie van Jefferson en andere patriotten uit voor het tot slaaf maken van mensen zoals hij terwijl ze tegen de Britten vochten voor hun eigen onafhankelijkheid. 

Lewis Latimer 

Zonder de hulp van een andere thuis opgeleide zwarte man, zou de wereld de naam Alexander Graham Bell niet gelijkstellen aan de telefoon. Lewis Latimer, geboren op 4 september 1848 in Chelsea, Massachusetts, uit voormalige slaven, moest werken om zijn moeder en broers en zussen te onderhouden nadat zijn vader verdween na het besluit van Dred Scott in 1857. Zijn vader was gearresteerd nadat hij was herkend als een weggelopen slaaf. Frederick Douglass verdedigde hem met succes in de rechtbank, maar de uitspraak van het Hooggerechtshof dat tot slaaf gemaakte mensen en hun nakomelingen, of ze nu vrij waren of niet, geen Amerikaans staatsburger konden zijn en dus geen recht hadden om een rechtszaak aan te spannen bij de federale rechtbank, zorgde ervoor dat Lewis' vader bang was voor herovering en terugkeer naar slavernij. 

Latimer meldde zich in 1864 op vijftienjarige leeftijd bij de Amerikaanse marine, nadat hij had gelogen over zijn leeftijd. Aan het einde van de oorlog begon Latimer te werken als kantoorassistent bij een octrooibureau in Boston. Latimer bestudeerde de tekenaars aan het werk in het bedrijf en leerde genoeg over de mechanica van tekenen en tekenen om uiteindelijk te worden gepromoveerd tot hoofdtekenaar. 

Kort daarna zocht een instructeur van slechthorende kinderen Latimers tekenvaardigheid op om tekeningen te maken van een apparaat dat de man had gemaakt. Met de hulp van Latimer kon Alexander Graham Bell op 14 februari 1875 de patentaanvraag voor de telefoon indienen, slechts een paar uur voordat een andere uitvinder een aanvraag voor een soortgelijk apparaat indiende.

Lewis Latimer had ook een aandeel in de uitvinding van de gloeilamp. De lamp van Thomas Edison had een zeer korte levensduur. Lattimore ontwikkelde een manier om de lampen een veel langere levensduur te geven, waardoor ze zowel goedkoper als efficiënter worden. Hij ging door met het verbeteren van zowel gloeilampverlichting als boogverlichting. Toen meer grote steden hun wegen begonnen aan te leggen voor elektrische verlichting, werd Latimer geselecteerd om verschillende planningsteams te leiden. Hij hielp bij de installatie van de eerste elektrische centrales in Philadelphia, New York City en Montreal. Hij hield ook toezicht op de installatie van verlichting in treinstations, overheidsgebouwen en grote verkeersaders in Canada, New England en Londen.

Uiteindelijk begon Latimer zelf met Edison te werken en was hij het enige zwarte lid van een groep mannen die in zijn vroege jaren nauw met Edison hadden samengewerkt, bekend als de "Edison-pioniers.” Andere innovaties van Latimer zijn onder meer een veiligheidslift; sluitrekken voor hoeden, jassen en paraplu's die werden gebruikt in restaurants en kantoorgebouwen; en een methode om kamers hygiënischer en klimaatgestuurder te maken.

Frederik Douglas 

"Kennis is de weg van slavernij naar vrijheid", was een stelregel waar Frederick Douglas naar leefde. Frederick Douglass werd als slaaf geboren, kende zijn geboortedatum niet eens en werd van kinds af aan gescheiden van zijn moeder. Frederick Douglass werd op 6-jarige leeftijd verplaatst naar de Wye House Plantation en vervolgens in 1826 aan de familie Auld gegeven. Sophia Auld begon les te geven in de alfabet aan Frederick toen hij ongeveer 12 was, maar stopte al snel toen haar man haar ervan overtuigde dat geletterdheid slaven zou aanmoedigen om naar vrijheid te verlangen. Toen hij dit hoorde, herinnerde Frederick zich het incident later als de "eerste uitgesproken anti-slavernijlezing" die hij ooit had gehoord. "'Heel goed, dacht ik'", schreef Douglass. “'Kennis maakt een kind ongeschikt om slaaf te zijn.' Ik stemde instinctief in met het voorstel en vanaf dat moment begreep ik de directe weg van slavernij naar vrijheid.”

Hoewel zijn eigenaren de Bijbel en ander leesmateriaal voor Frederick verborgen hielden, bleef hij in het geheim leren van naburige blanke kinderen en alle geschreven werken die hij in handen kon krijgen. Toen hij werd verhuurd aan een nabijgelegen plantage, begon Frederick andere slaven te leren lezen tijdens een wekelijkse bijbelstudieles, met elke week wel 40 slaven. De ontdekking hiervan leidde ertoe dat Frederick naar een "slavenbreker" werd gestuurd waar hij brutaal werd geslagen. 

In 1838 ontsnapte Frederick Douglass uit de slavernij - niet via de Underground Railroad, zoals je zou verwachten - maar door met de trein van zijn thuisstaat Maryland naar het einde van de lijn in Delaware te rijden. Van daaruit nam hij een stoomboot om Philadelphia, PA, te bereiken en kwam uiteindelijk veilig aan in New York City. 

Frederick Douglas werd een wereldberoemde abolitionist, schrijver, redenaar en predikant. Hij reisde naar Groot-Brittannië, Ierland en Schotland. Hij sloot zich aan bij de kiesrechtbeweging om vrouwen stemrecht te geven. Hij was een vroege pleitbezorger voor de desegregatie van scholen. Hij was de meest gefotografeerde persoon van de 19e eeuw en geloofde dat fotografie een krachtig hulpmiddel was om slavernij en racisme te beëindigen. 

Met zijn oorsprong Black History Month, daterend uit 1926, is een gelegenheid om de prestaties van zwarte Amerikanen onder de aandacht te brengen en hun vele bijdragen aan de wereld te vieren. Als thuisschoolgemeenschap kunnen we ons laten inspireren door de prestaties van Wheatley, Douglass, Latimer, Banneker en het grote aantal autodidactische zwarte mannen en vrouwen die alle mogelijke middelen gebruikten om een opleiding te volgen.