Het beste cadeau dat je jezelf geeft

door Diane Helfrich, november 2021

Begin

Je hebt de sprong gemaakt en besloten om thuisonderwijs te volgen. Het is spannend en eng tegelijk. Je hebt zoveel vragen: Zal ik mijn kind in de steek laten? Kan ik dit allemaal beheren? Wat als ik het niet goed doe? Welk studieprogramma moet ik kiezen? Zullen mijn kinderen toegang hebben tot de dingen waar ik van hield toen ik op school zat? …en nog honderd vragen. Je zwemt in een zee van onzekerheid, en toch weet je zeker dat je verder wilt met thuisonderwijs. Wat is mijn beste aanbeveling voor jou? Sluit je aan bij een steungroep!

Toen we begonnen met thuisonderwijs, moedigde een vrouw in de bibliotheek me aan om me bij een groep aan te sluiten. Ik kende maar één groep waarover ze mij vertelde. Ik wist niet zeker of ik de onderbreking van mijn week wilde en de extra toewijding die het met zich mee zou brengen. Aarzelend sprong ik erin; we hebben ons aangemeld voor een klas die een semester lang om de week een uur bijeenkwam! Hoewel de toewijding niet significant was, zag ik vrijwel onmiddellijk de waarde van mijn keuze. In de loop van de tijd werd onze coöperatie de bron van veel onderdelen van onze thuisschool.

Wat levert het mij op?

Je zou aannemen dat het beste deel van deelname aan een coöperatie of steungroep vrienden voor je kinderen zijn. Wat ik niet had verwacht, was wat er voor mij was. Ook ik had gelijkgestemde vrienden nodig op een soortgelijke reis. Ik was verrast hoe snel er vriendschappen ontstonden en hoezeer ik ernaar uitkeek deze ouders te zien. Tijdens onze thuisonderwijsperiode hield ik me vast aan de woorden van ouders met meer ervaring. Er waren discussies over het leerplan, wedstrijden, testen, de SAT en ACT, transcripties van de middelbare school, universiteit, studiebeurzen - eindeloze gesprekken over dingen die ik door de jaren heen moest weten. Ouders spraken over de dingen die zij hun kinderen wilden laten hebben, hun problemen en hoe zij daarmee omgingen. Ik voelde me aangetrokken tot ouders die waarden en gezinnen hadden die ik bewonderde, en ik merkte dat ik in de loop van de tijd meer op thuisonderwijs ging lijken. Ik had dit mentorschap nodig. Ik had deze vriendschappen nodig. Mijn steungroep en mijn betrokkenheid maakten van mij een oneindig betere thuisonderwijsouder dan ik zonder hen zou zijn geweest. 

Wat levert het mijn kinderen op?

Natuurlijk vonden mijn kinderen vrienden via onze groep; dat is bijna vanzelfsprekend. Daarnaast zorgde onze groep voor dingen waar ik zwak in was (wiskunde is NIET mijn ding!), mogelijkheden die alleen werken met groepen zoals wedstrijden, en allerlei verrijkende activiteiten die andere ouders organiseerden. We hebben veel wedstrijden gedaan: Wiskundeolympiade, Rekentellingen, spellingbij, aardrijkskundebij, wetenschapsbeurs, nationaal examen Latijn, Envirothon, teambeleidsdebat en toespraak. We hadden koren, proms, een prachtige diploma-uitreiking, een jaarlijkse herfstdans op de schuur en een groot aantal excursies. Mijn kinderen zaten in jaarboekteams en verwierven aanzienlijke vaardigheden op het gebied van leiderschap en tijdmanagement; er was geld mee gemoeid en er moesten deadlines gehaald worden. Ik gaf lessen die aan onze behoeften en wensen voldeden, zoals filosofie, biologie, scheikunde en dissectielessen. Deze kwamen zowel mijn familie als vele anderen ten goede. Er ontbrak niets aan onze keuze om af te stappen van traditioneel onderwijs. Het was in feite een zeer leerrijke omgeving.

De grotere gemeenschap

Via mijn steungroep werd ik bewust van NCHE en de aangeboden sporten. We zijn naar de Thrive geweest! Jaarlijkse conferentie. Ik was tot de nok toe gevuld bij deze evenementen, en ik raakte verbonden met een grotere groep homeschoolers. Wanneer je het Benton Convention Center binnenloopt, vol met gezinnen die thuisonderwijs geven, weet je dat je deel uitmaakt van iets speciaals voordat je zelfs maar naar sprekers begint te luisteren! Deze grotere gemeenschap is net zo belangrijk als de lokale gemeenschap. Bij NCHE werd ik me bewust van de wetgevende steun die ons allemaal overkomt zonder dat we er veel voor hoeven te doen. Ik weet nu dat we lijsten met groepen hebben. Ik kwam terecht in een geweldige steungroep en coöperatie, maar er zijn er veel, en NCHE biedt een plek om verbinding te maken via lijsten met groepen. We namen deel aan volleybal via de NCHE Athletic Commission (NCHEAC); Ik coachte, mijn zoon was assistent-coach en mijn dochter was een speler. De sport gaf ons het laatste waar ik naar op zoek was om onze ervaringen af te ronden. Lid zijn van NCHE werd voor mij steeds belangrijker vanwege de steun voor thuisonderwijs waarvan ik getuige was.

Haal het maximale uit uw groep

Nu het deel waar velen voor terugdeinzen: de investering die u doet. Steungroepen hebben leiderschap en inspanningen van vele handen nodig om ze te laten werken. Als het gewenste team niet beschikbaar is, COACH! Als de gewenste les niet wordt gegeven, TEACH! Als het schoolbal of het jaarboek niet bestaat, ORGANISEER dan. Er zullen andere ouders zijn om te helpen. Zoals altijd halen we uit iets wat we erin stoppen. We hoeven niet te weten hoe we het allemaal moeten doen; we kunnen gaandeweg leren. We hebben gaven die we anderen kunnen aanbieden, en zij beschikken over de vaardigheden die wij nodig hebben. Samen werkt het allemaal. Ja, het kost tijd en toewijding. Maar door die toewijding laat je aan je kinderen zien dat er niets goeds komt zonder investeringen, en dat is een fundamentele les die ze nodig hebben voordat ze je nest verlaten. Het dienen van het grotere goed is altijd iets van waarde waarnaar we moeten streven!

Tot slot: lid worden van een groep die bij jouw behoeften past, is het beste cadeau dat je jezelf als thuisonderwijser geeft. Het is een enorme verantwoordelijkheid, en niemand van ons doet dit het beste alleen! In de wereld van best practices is dit een grote. Zoek dus een groep en spring erin. Je zult blij zijn dat je dat gedaan hebt!