19 juni 2013

Hoewel we in een samenleving leven die de jeugd eert, is het Gods gebod om de ouderen te eren. Vaak worden ouderen gezien als lasten in plaats van als zegeningen. Het is belangrijk om te beseffen dat deze mannen en vrouwen iemands zussen, broers, vaders, moeders, zonen en dochters zijn.

De afgelopen elf jaar hebben we in ons eigen verpleeghuisbedieningsbedrijf niet veel bezoekers gezien (tenminste doordeweeks). Sommige bewoners hebben misschien niet eens familie die in dezelfde staat woont. Soms is de enige aanraking die bewoners krijgen, wanneer ze medicijnen krijgen of medisch worden geholpen. De meeste zorgverleners hebben het gewoon te druk. Vrijwilligers leveren op dit gebied een waardevolle bijdrage. Mijn meisjes knuffelen en raken ouderen aan sinds ze klein waren. Er schuilt een helende kracht in aanraking.

Maar dit was niet altijd het geval.

In het verpleeghuis waar mijn eerstgeborene en ik mijn grootmoeder bezochten, was er een dame in een rolstoel die vaak uit volle borst schreeuwde. Omdat ze van streek was, schreeuwde ze soms boos, maar andere keren schreeuwde ze om hulp. Het geschreeuw leek aanhoudend en de verpleegsters leken haar grotendeels te negeren. Het was heel verdrietig om daar getuige van te zijn. Mijn vierjarige zou verstijfd zijn van angst als deze vrouw tegen haar zou schreeuwen voordat ik kon ingrijpen. Ze zou nachtmerries krijgen en smeken haar overgrootmoeder niet te bezoeken.

Ik sprak met mijn dochter over haar angst voor deze vrouw. Ik legde haar uit dat de vrouw bang en eenzaam was. Ik stelde mijn dochter voor om een tekening te maken voor deze vrouw. Ik legde uit dat de dame misschien tegen haar schreeuwde en besprak zelfs enkele mogelijke scenario's van wat er zou kunnen gebeuren als ze haar de foto gaf. Ik wist niet zeker wat er zou gebeuren. De vrouw was zo ontroerd; ze accepteerde het dankbaar, bijna verrast dat iemand haar aandacht wilde schenken. Ze hield in elk geval voorlopig op met schreeuwen. De nachtmerries van mijn dochter stopten. Ik zal nooit de blik op het gezicht van mijn dochters vergeten toen ze een verschil maakte in het leven van die dame. Haar angst was verdwenen. Het was compassie die het verschil had gemaakt. Deze ervaring was de inspiratie voor mijn wens om een soort bediening te starten die wij, als thuisonderwijsers, in onze eigen omgeving zouden kunnen doen.

Waarom de tijd nemen om met ouderen door te brengen? Als normaal thuisonderwijsgezin hebben we al veel te veel dingen op ons bord. We hebben echter als gevolg daarvan verschillende manieren ontdekt waarop onze bediening in verpleeghuizen ons leven ten goede is gekomen en een deel van ons leven is geworden.

Voordelen van een verpleeghuisbediening

  1. Mijn kinderen en ik leren van een oudere generatie. Zowel mijn ouders als grootouders zijn overleden. De tijd die we met deze lieve vrienden doorbrengen is kostbaar en in sommige opzichten adopteer ik ze als mijn bejaarde ouders. Bij een verpleeghuisbediening kun je allerlei verschillende mensen ontmoeten. God maakt mooie mensen.“De oudste bomen dragen vaak de zoetste vruchten.”
    Duits spreekwoord
  2. Vrijwilligerswerk heeft ons geleerd hoe belangrijk het is om nodig te zijn. Op een keer kwam ik tijdens onze routinematige zoektocht door het huis op zoek naar deelnemers voor onze activiteit van die maand een dame tegen die ongemakkelijk onderuitgezakt lag te dommelen in haar rolstoel. Ik maakte haar zachtjes wakker en vroeg of ze mee wilde. Met een zachte, neerslachtige stem, tranen in haar ogen en dramatische handgebaren antwoordde ze geërgerd: “Ik moet gewoon iets doen!” Er werd goed voor haar gezorgd, maar ze verveelde zich meer dan ik me kan voorstellen. Ze voelde zich nutteloos. Hoe hopeloos zou het leven zijn als je je nutteloos zou voelen. Veel mensen in verpleeghuizen willen zich gewoon geliefd en nodig voelen. Het geschenk van uw tijd is voor hen een lichtpuntje.“Het maakt niet uit hoe oud je bent, of wat je omstandigheden ook zijn, je bent speciaal en je hebt nog steeds iets unieks te bieden. Jouw leven heeft, vanwege wie je bent, betekenis.” Barbara de Angelis
  3. Het aanmoedigen van deze mannen en vrouwen is waardevol gebleken voor mij en mijn meisjes door ons uit onze comfortzones te halen. Het heeft ervoor gezorgd dat we zijn gegroeid. Sommige bewoners zijn eenzaam of depressief. We complimenteren ze, omhelzen ze, gaan op ooghoogte zitten en praten met ze. Door vrijwilligerswerk te doen, kun je je eigen leven vanuit een ander perspectief bekijken. Dingen waar ik misschien last van heb als ik het verpleeghuis binnenloop, lijken niet zo belangrijk als ik naar buiten loop. We worden gezegend zoals we anderen zegenen.” In alles heb ik je laten zien dat we door op deze manier hard te werken de zwakken moeten helpen en de woorden van de Heer Jezus in gedachten moeten houden, hoe Hij zelf zei: ‘Het is zaliger te geven dan om te ontvangen.'” Handelingen 20:35
  4. Door vrijwilligerswerk te doen via deze bediening leren onze kinderen hoe echte eer en respect voor ouderen eruit ziet. Het is iets anders dan hen alleen maar over eer vertellen of een bijbelvers lezen. Het leren komt door het doen. Ik leer ook.’ Laat liefde oprecht zijn. Verafschuw wat kwaad is; houd vast aan het goede. Heb elkaar lief met broederlijke genegenheid. Overtref elkaar in het tonen van eer.” Romeinen 12:9-10 “Gij zult opstaan voor het grijze hoofd en het gezicht van een oude man eren, en u zult uw God vrezen: Ik ben de Heer.” Leviticus 19:32
  5. Het bezoeken en eren van ouderen is iets wat God van ons heeft gevraagd. Het leert niet alleen mijn kinderen maar ook mij om gehoorzaam te zijn.’ Religie die puur en onbesmet is voor God, de Vader, is dit: wezen en weduwen bezoeken in hun ellende, en zichzelf onbesmet houden van de wereld.’ Jakobus 1:27
  6. Door met onze tijd van mensen te houden, leren we allemaal hoe we onvoorwaardelijk kunnen liefhebben. Van een ander mens houden om geen andere reden dan van hem of haar te houden is een onbaatzuchtige daad. Als uw kinderen getuige zijn van uw onvoorwaardelijke liefde en zien wat het voor mensen kan doen, ontwikkelen zij ook deze gave van onvoorwaardelijke liefde.“Tijd is het kostbaarste geschenk dat je kunt geven. Elk moment is uniek omdat het nooit meer zal gebeuren. Het geschenk van de tijd die je met anderen doorbrengt, is het ultieme vertoon van onvoorwaardelijke liefde.”
    Robert W. Merriweather
  7. Kinderen leren niet alleen omgaan met leeftijdsgenoten, maar ook met mensen van alle leeftijden, achtergronden en geschiedenis. Dit is werkelijk een ervaring die we niet zouden krijgen als we niet aan deze bediening zouden deelnemen. Een verkeerd begrepen aspect van thuisonderwijs is dat homeschoolers niet goed gesocialiseerd zijn. Het aanpakken van die kritiek zou een heel ander artikel kunnen zijn, maar ik zou willen vermelden dat socialisatie niet plaatsvindt in een kamer vol leeftijdsgenoten. Echte socialisatie heeft betrekking op veel mensen in de samenleving. En in een veranderende samenleving zal een goede omgang met de oudere generatie steeds meer nodig zijn. Als je kijkt naar het aantal babyboomers, begrijp je waarom. Volgens het US Census Bureau “wordt verwacht dat de Amerikaanse bevolking van 65 jaar en ouder in de komende 25 jaar in omvang zal verdubbelen. In 2030 zal bijna 1 op de 5 Amerikanen – zo’n 72 miljoen mensen – 65 jaar of ouder zijn. De leeftijdsgroep van 85 jaar en ouder is nu het snelst groeiende segment van de Amerikaanse bevolking.”
  8. Het leren delen van de liefde van Jezus Christus met ouderen (of wie dan ook) is een waardevolle vaardigheid. met bewoners is een krachtig geschenk dat zowel gegeven als ontvangen wordt. Het afgelopen jaar was een dame die ik ontmoette boos omdat ze in het verpleeghuis zat. Ze was gloednieuw, aan de zuurstof en duidelijk van streek en verward. Ze voelde zich verlaten. Mijn kinderen en ik baden op dat moment voor haar en een vrede overspoelde haar. Ze stopte zichtbaar met piekeren. Ik voelde deze vrede ook, en dat gold ook voor een ander gezin dat met ons bad. De week daarop stierf ze. Dat zal ik nooit vergeten.’ Kleine kinderen, laten we niet liefhebben in woord of spraak, maar in daad en in waarheid. 1 Johannes 3:18

Als je diep in de ogen van een oudere kijkt, kijk je door het raam van je eigen ziel. Je kijkt naar jezelf. We passeren verpleeghuizen en kijken niet eens hun kant op. Ik hoop dat ik ook niet vergeten word.

‘Beslis om teder te zijn tegenover de jongeren, meelevend met de ouderen, sympathiek tegenover degenen die ernaar streven, en tolerant tegenover de zwakken en de verkeerden. Ergens in je leven zul je dit allemaal zijn geweest. Dr. Robert H. Goddard

 

nl_NLNederlands