Drie tips om je middelbare scholier te helpen opgroeien

De middelbare school is vaak een verwarrende tijd voor kinderen. Ook al hebben we het meegemaakt, voor ouders is het echt niet makkelijker. Een van de redenen waarom het een uitdaging is (naast de puberteit!) is omdat ze zich op een kritiek overgangspunt bevinden als we van discipline naar discipelschap gaan. Dit is een verschuiving van externe motivatie naar interne motivatie. We willen dat ze opgroeien door zelfbeheersing en discipline te leren. We willen dat ze leren om zelf goede keuzes te maken. Ik wil graag drie tips geven om deze transitie door te komen. 

Bied nieuwe verantwoordelijkheid en vrijheid als reactie op gehoorzaamheid en respect. 

Creëer een economie in uw huis voor vrijheid. Help uw kinderen te begrijpen hoe ze vrijheid kunnen verdienen en hoe ze die zullen verliezen. Als ze gehoorzaam en respectvol zijn, verdienen ze nieuwe verantwoordelijkheid en vrijheid.

Als mijn 14-jarige zoon bijvoorbeeld consequent zijn klusjes niet afmaakt, verliest hij een deel van zijn vrijheid om in zijn eigen tijd te socializen. Als mijn dochter zich niet aan de regels voor het gebruik van de computer houdt, verliest ze de vrijheid om de computer voor iets anders dan haar werk te gebruiken.

Correctie kan de vorm aannemen van discipelschap, in plaats van discipline, als er respect en leerbaarheid is. 

De manier waarop onze kinderen op correctie reageren, is erg belangrijk. We worden vaak meegezogen in een ruzie met onze kinderen en vragen ons af hoe we daar zijn gekomen. Als mijn kinderen reageren met een respectloze en twistzieke geest, laat ik weten dat er twee wegen voorwaarts zijn. 

Een daarvan is het pad van discipelschap. Als ze ervoor kiezen respectvol en leerzaam te zijn, kunnen we een discussie voeren. Soms kunnen we zelfs onderhandelen. De andere weg is discipline. Als ze argumentatief en respectloos zullen zijn, zal er geen discussie zijn. Als ze proberen ruzie te maken en instructies niet onmiddellijk opvolgen, zullen ze consequenties krijgen (meestal het intrekken van vrijheid of privileges).

Geef ze de vrijheid om hun eigen keuzes te maken, zodat ze overtuigingen kunnen ontwikkelen. 

Ik schreef een blogpost over de tijd dat mijn zoon 24 uur in het bos wilde wonen. . . op een koude, regenachtige dag. In de post stelde ik de vraag: Wanneer moet ik mijn kinderen hun eigen beslissingen laten nemen? 

In plaats van altijd al dan niet toestemming te geven om iets te doen, zouden we onze kinderen soms hun eigen beslissingen moeten laten nemen. We kunnen ze helpen de situatie te begrijpen, inclusief hun verantwoordelijkheden, en ze vervolgens laten leren verwerken wat wijs, juist of effectief is. Vaak kunnen we ze in deze situaties zelfs raad geven, maar dan echte vrijheid om te beslissen. Hierdoor krijgen ze de kans om na te denken en te bidden over hun beslissingen. Ze kunnen raad overwegen en verwerken wat goed en fout is. Dit zijn vaardigheden die ze de rest van hun leven nodig zullen hebben!

Als je meer wilt weten over deze principes (en vele andere), kom dan op 16 februari om 15.00 uur naar ons volgende webinar, Discipelschap thuis. Lees hier meer en registreer je gratis. 

– Matthew McDill