Redenen voor thuisonderwijs: positieve socialisatie en karakterontwikkeling

door Diane Helfrich, augustus 2021

Zodra een kind in ons leven komt, beginnen we na te denken over de komende jaren—hun eerste woorden en stappen veranderen in school, afstuderen en universiteit, en dan, naar we hopen, een succesvolle start naar volwassenheid. Een deel van hoe goed ons kind deze stappen onderhandelt, heeft te maken met met wie ze de meeste tijd doorbrengen, wat ze lezen, opnemen via media en games, en, belangrijker nog, wat ze wordt geleerd., Een van mijn favoriete auteurs over christelijk leiderschap , John Maxwell, zegt: "Talent is een geschenk, maar karakter is een keuze." Laten we eens kijken naar het verschil tussen een traditionele school en een thuisschool in het effect ervan op karakterontwikkeling. 

Met wie heeft uw kind de meeste omgang vanaf de leeftijd van vijf of zes? In een traditionele school worden ze ongeveer zeven tot acht uur per dag in een kamer geplaatst met twintig of dertig leerlingen van dezelfde leeftijd en één of twee volwassenen. Ze zullen waarschijnlijk de hele week contact hebben met andere volwassenen als ze naar kunst, muziek, gym of de bibliotheek gaan, maar de meeste tijd zitten ze in de klas met kinderen van dezelfde leeftijd die dezelfde sociale vaardigheden hebben. Deze situatie zal waarschijnlijk de norm zijn voor de komende dertien jaar. Denk aan het gedrag dat daar is geleerd. Natuurlijk, er zijn veel brave kinderen en de juf doet haar best, maar er zijn ook gemene kinderen, verveelde kinderen, kinderen uit gezinnen met heel andere sociale verwachtingen dan die van jou, kinderen die een hekel hebben aan school en kinderen die dingen zeggen die jij wil het echt niet horen. De meeste gedragingen die onze kinderen oppikken, zijn afkomstig van mensen in hun omgeving: sociaal leren.

Volgens Grenzen voor jonge geesten, zijn er een aantal soorten sociaal leren. De ene komt voort uit het kijken naar anderen, het observeren van hun keuzes en acties en de daaruit voortvloeiende repercussies van die acties, of ze nu goed of slecht zijn. Een tweede type sociaal leren richt zich op hoe mensen zich gedragen. Hier beginnen we de concepten van betrouwbaarheid en geloofwaardigheid te begrijpen. Wie ondersteunt ons? Wie schiet ons te hulp? Wie verraadt ons? Tussen deze vormen van leren beslissen we hoe te handelen en hoe we onze wereld interpreteren. Laten we nu eens terugdenken aan het klaslokaal waar onze kinderen deze belangrijke concepten voornamelijk leren van andere kinderen op ongeveer hetzelfde volwassenheidsniveau.

Het is ook niet alleen met wie we omgaan, maar ook de hoeveelheid negatief gedrag om ons heen die onze houding bepaalt. Volgens Heel goed verstand, "Omdat negatieve informatie een golf van activiteit veroorzaakt in een kritiek informatieverwerkingsgebied van de hersenen, hebben ons gedrag en onze houding de neiging sterker te worden gevormd door slecht nieuws, ervaringen en informatie." Dat voorspelt niet veel goeds als je in de buurt bent van negatief gedrag! Helaas voelen we ons aangetrokken tot slecht gedrag. Als we erdoor en eromheen worden aangetrokken, is de kans groot dat we het zullen absorberen.

Laten we nu eens kijken naar thuisonderwijs. Met wie is de primaire associatie? Het is waarschijnlijk mama of papa en een paar broers en zussen. Dan is er hopelijk een thuisschoolgroep of coöperatie waar we elkaar misschien een keer per week ontmoeten en misschien zelfs een meer traditionele klasomgeving hebben. Er is ook onze kerk, de bibliotheek, de thuisschoolschaakgroep, het voetbalteam, enz. Er zijn aanzienlijk meer volwassenen bij al deze niet-thuisactiviteiten omdat vrijwel elk kind daar een ouder heeft. Er zijn kleuters gemengd met basisscholen, gemengd met middelbare scholieren, zelfs gecombineerd met middelbare scholieren. Dus in de week van een homeschooled student zal de meeste tijd met familie zijn, en groepstijd zal met verschillende leeftijden en andere volwassenen zijn in plaats van voornamelijk kinderen van dezelfde leeftijd. Sociaal leren vindt plaats op een hoger niveau vanwege de rijke mix van mensen, wat van invloed is op het vermogen om met mensen van verschillende leeftijden om te gaan. Ter vergelijking: zou je liever hebben dat je kind sociaal gedrag leert van kinderen van dezelfde leeftijd over wie je geen controle hebt, of heb je liever dat ze sociaal gedrag leren van jou en volwassenen die je kiest en vertrouwt? Bij traditioneel onderwijs is het niet zo dat ouders geen invloed hebben, maar de uren dat ze wakker zijn thuis zijn beduidend minder dan de uren die ze doorbrengen met leeftijdsgenoten op school.

Het gaat natuurlijk veel verder dan alleen sociaal leren. In je thuisschool heb je de mogelijkheid om karakter te vormen in het kader van je overtuigingen. U kiest curricula die uw geloofssysteem ondersteunen. Als je een christen bent, kun je die waarden verweven in je dagelijkse werk met je kinderen - je leert waarden en schept de verwachtingen. U kunt uw kinderen opvoeden in de wetenschap hoe belangrijk het is om te delen en anderen te dienen. Je hebt tijd dat het schoolsysteem niet hoeft te praten over de waarde van een goed karakter en wat het betekent in relaties met anderen. In je thuisschool heb je misschien meer vermogen om sterke relaties op te bouwen met grootouders, tantes en ooms en goede familievrienden en om de waarden van respect en zorgzaamheid te versterken door tijd samen door te brengen. In uw thuisschool bepaalt en leert u als ouder wat een goed karakter inhoudt.

In mijn artikel over academisch succes eerder in deze blogserie, leidde ik onderzoek waaruit bleek dat volwassenen die thuisonderwijs hebben gekregen statistisch gezien succesvoller zijn, meer gemeenschapswerk verrichten, deelnemen aan maatschappelijke verantwoordelijkheden zoals verkiezingen, en vaker sterke familiewaarden en -overtuigingen hebben van hun ouders (niet). Waarom? Omdat sociaal leren plaatsvindt in het rijk waar de waarden die u uitdrukt in het dagelijks leven het meest voorkomen: uw huis! Ze zijn aan het modelleren Jij. Achteraf gezien heb ik het gevoel dat het succes van mijn kinderen veel meer te maken heeft met wie we waren als ouders dan met wat we ze vroegen te leren. We hechten veel waarde aan hard werken, eerlijkheid, integriteit, verantwoord financieel beheer, respect voor anderen, gezinsmaaltijden... net als zij! Ook al leerden we dat niet opzettelijk, ze observeerden het en vormden het, net als de meeste mensen met wie we ons omringden buitenshuis.

Ja, wat ons omringt beïnvloedt ons karakter. We moeten voorzichtig zijn bij onze beslissingen over waar onze kinderen in het leven aan worden blootgesteld. Ten slotte zegt Spreuken 13:20: "Wie met wijzen omgaat, wordt wijs, maar de metgezel van dwazen lijdt schade."