Meesterschrijvers creëren

door gastblogger Cheryl R. Carter, mei 2022

Ik heb mijn bijnaam de Educatieve Hound Dog niet per ongeluk verdiend. Ik kan de beste educatieve aanpak sneller opsnuiven dan een hondsdolle hond een nietsvermoedende schildpad kan bespringen. Ik zal niet pronken met mijn academisch inzicht, omdat ik erken dat mijn ijver voor schoolse zaken soms een beetje overdreven kan zijn. Maar ik heb wel een advies dat voor sommige ouders tegenstrijdig kan klinken. Ik zal niet proberen deze aanbeveling te verzoenen, dus hier is het: Als je serieus ontwikkelende schrijvers hebt, zou je ze vrij moeten geven van hun academische studies voor wat gerichte schrijftijd. Ik weet. Ik weet. Sommigen van jullie denken waarschijnlijk dat je kinderen me die verklaring hebben opgelegd. Zij hebben niet. Maar zelfs als ze dat wel hadden gedaan, maakt dat mijn bewering niet minder waar.

Geef me wat tijd om mijn zaak te verdedigen. Als je serieuze schrijvers of romanschrijvers opvoedt, hebben ze tijd nodig om de muze serieus te verkennen. Het is mijn ervaring dat jonge schrijvers over het algemeen hoogbegaafd zijn. Hun cijfers weerspiegelen echter niet altijd hun genialiteit. Er zijn redenen voor dit fenomeen. Scholen leggen vaak de nadruk op lineaire denkvaardigheden, terwijl schrijvers creatiever zijn. Creatieve denkers verschillen van lineaire denkers doordat ze actief betrokken moeten zijn bij hun leren. Albert Einstein was trouwens een creatieve denker. Hij ontdekte de relativiteitstheorie terwijl hij deed wat men zou kunnen noemen dagdromen. Sommigen hebben gespeculeerd dat hij peinsde over de gedachte aan vallen - aan iemand die valt en zijn gewicht niet voelt. Dagdromen leidde dus tot de ontdekking van het equivalentieprincipe, dat in feite stelt dat de manier waarop de zwaartekracht wordt gevoeld, hetzelfde is als een fictieve (niet echte) kracht die wordt gevoeld tijdens versnelling. 

Einsteins briljante ontdekkingen vonden in wezen plaats omdat hij de tijd, ruimte en academische vrijheid had om alleen te zijn met zijn gedachten. Schrijvers, vooral serieuze schrijvers, hebben die tijd nodig. In mijn schrijfworkshoplessen raken begaafde schrijvers soms gefrustreerd omdat hun leven zo gereglementeerd is dat ze weinig tijd hebben voor de serieuze muze van het schrijven. Voor het geval je denkt "nou, het zijn maar kinderen", was Mary Shelley een amper negentien jaar oud toen ze de klassieker schreef Frankenstein, op zeventienjarige leeftijd aan de roman begonnen. SE Hinton was vijftien toen ze de beroemde roman afmaakte, De buitenstaanders. Christopher Paolina schreef Eragon toen hij vijftien was, en Harper Collins het negen jaar oude boek van Alec Graven publiceerde, Hoe met meisjes te praten. Deze successen verbazen me niet, want ik zie elke dag vergelijkbare vaardigheden in mijn schrijvende geleerden en mijn ontwikkelende auteurs.

Mijn schrijfworkshops, clubs en lessen creëren een sfeer van schrijfvrijheid. In mijn workshoplessen inspireer ik jonge auteurs om hun muze te ontwikkelen en kritiek te geven en te accepteren van andere jonge schrijvers. In deze omgeving vinden jonge auteurs de vrijheid van meningsuiting en creativiteit. Alle grote schrijvers gedijen in gemeenschap. Hoewel schrijven een eenzame bezigheid is, heeft de geschiedenis ons het belang geleerd van schrijfgemeenschappen. 

Van je Engelse lessen op de middelbare school herinner je je waarschijnlijk dat je hebt geleerd over de beroemde en historische schrijfkolonies, nederzettingen en gemeenschappen. Mijn online schrijfworkshops en -lessen proberen deze omgevingen na te bootsen.

Jonge schrijvers in de dop hebben tijd nodig met collega-makers om hun schrijven te laten aanmoedigen en bevestigen. Het internet heeft jonge schrijvers een middel geboden om in contact te komen met schrijvers van vergelijkbare genres en leeftijden. Mijn schrijfwetenschappers vertellen me dat ze genieten van mijn lessen omdat ze schrijfadvies krijgen dat niet alleen van de leraar komt. 

Ik hoop dat u besluit uw kind dit schooljaar een beetje creatieve vrijheid te geven.

Onze gastblogger van vandaag, Cheryl Carter, en haar man, Derek, zijn twee van onze sprekers op de komende Thrive! Conferentie. Cheryl is een professor, auteur, moeder die thuisonderwijs geeft en de ontwikkelaar van de lessen Young Author en College Prep Writing, waar studenten door strengheid, oefening en gerichte vaardigheidsontwikkeling hun collegiale en creatieve schrijfvaardigheden ontwikkelen. Bezoek www.Learn4college.com/about voor meer informatie.

Omslag pagheet door Emmanuel Ikwuegbu op Unsplash