21 oktober 2015

Het is de herfst van 2015, het begin van een nieuw academisch jaar. Ik vertrouw erop dat je een zomer vol activiteiten hebt gehad die hebben geprofiteerd van de geweldige bronnen in NC, van onze bergen tot onze stranden. Ik hoop dat je een uitgebreid bezoek met familie en vrienden hebt kunnen plannen. Ik hoop dat je een goed boek hebt kunnen lezen en een zomerse blockbuster in je op kunt nemen. Ik hoop dat je een pauze hebt kunnen nemen van gestructureerde academici en dat je opnieuw hebt kunnen opstarten.

Ik heb genoten van het toepassen van het begrip a opnieuw opstarten naar de ervaring van thuisonderwijs en de menselijke conditie. Voor wie de term niet kent, opnieuw opstarten is een veelgebruikte term in de informatietechnologie die zijn weg heeft gevonden naar het meer algemene lexicon. Het verwees oorspronkelijk naar het proces van het uit- en weer inschakelen van een computer, in de hoop dat het probleem dat de computer mankeerde, zal worden opgelost. Vaak worden computers gevraagd om zoveel taken uit te voeren dat ze moeite hebben om ze allemaal te prioriteren. De taken beginnen met elkaar te concurreren om de beperkte rekenkracht van de computer en werken elkaar in wezen tegen zodat er steeds minder taken worden volbracht. Uiteindelijk begint de processor van de computer achteruit te gaan en worden sommige taken afgebroken. Het is waarschijnlijk dat we allemaal het ronddraaiende zandloperpictogram hebben meegemaakt, of het ronddraaien van Apple regenboog wiel des doods. Deze pictogrammen vertellen je dat je moet wachten, maar geven je ook het beangstigende gevoel dat bestanden niet worden opgeslagen en dat de computer zelfs kan crashen. Een herstart is in sommige opzichten een erkenning dat de dingen te ver weg zijn gegaan en dat het niet vanzelf beter zal worden. Het zandloperpictogram blijft draaien; het regenboogwiel blijft draaien en er moet ingegrepen worden. Het is het beste om je verliezen te beperken. Opnieuw opstarten.

Het idee van opnieuw opstarten is met succes overgegaan naar de filmkunst, waar het met succes en niet optimaal is gebruikt, volgens de verschillende tienerfilmcritici die in mijn woonplaats wonen. In film herstart een herstart in feite een verhaal. Als je überhaupt van films houdt, heb je waarschijnlijk een aantal blockbuster-reboots meegemaakt, bijvoorbeeld Geweldige Spider Man En Star Trek. Er zijn meerdere sequels op het origineel geweest Star Trek film. De tweede termijn, De toorn van Khan, was een vervolg dat een verhaallijn uit een aflevering van de originele tv-serie uiteenzette. Ondanks al hun succes was er echter het gevoel dat het verhaal op zijn beloop was, maar volgens sommigen niet noodzakelijk. Wat eerder nodig was, was een hervertelling die het verhaal op snelheid zou brengen met de nu meer geavanceerde manieren om film te maken. Voor fans van een verhaal kunnen reboots zowel opwindend als angstaanjagend zijn. Zullen de schrijvers, producenten, regisseurs en acteurs allemaal eren wat de fans essentieel achten voor een geliefd personage of een reeks van bepaalde gebeurtenissen? Zal het opnieuw opstarten de inspiratie van de eerste vertelling verlengen, of zullen ze in plaats daarvan ondermijnen wat zo boeiend is en mogelijk totale teleurstelling opleveren? Een filmische reboot aannemen is een gedurfde en gedurfde zet voor filmmakers. De inzet is in zekere zin hoger, omdat ze niet alleen belast zijn met het boeien van het publiek, maar dit ook doen op een manier die de nalatenschappen van vroegere artiesten eert. Ze kunnen mislukken en de minachting zijn van een hele schare fans. Of ze kunnen slagen en in wezen een hele verhaallijn doen herleven.

Ik las onlangs een artikel waarin werd betoogd dat het concept van opnieuw opstarten nuttig is om na te denken over de essentie van de christelijke leer, de schepping en het koninkrijk van Christus. In vereenvoudigde termen betekent dit dat we in het hiernamaals niet de hele dag op de wolken zullen zitten en harp spelen, maar het werk moeten doen dat we moesten doen op een manier die veel beter is dan nu. Ik vind deze visie bijzonder opwindend omdat er veel dingen zijn die ik echt leuk vind en waarvan ik soms zelfs het gevoel heb dat ik ze goed doe. Er zijn relaties met mensen en dingen, zoals mijn favoriete liedje, die ik niet wil verliezen. Ik geloof dat het veel logischer is dat de hemel een manier zal bevatten om deze dingen te eren in de harten van de verlosten, individueel en collectief.

Ik vind het idee van opnieuw opstarten nuttig voor het beschrijven van de thuisonderwijservaring. Thuisonderwijzers zien leren als een integraal onderdeel van het leven. Het leven is in zekere zin een constant opnieuw vertellen van het verhaal van iemands leren. Zeker, er zijn sequenties in kennisontwikkeling. Je leert bepaalde dingen eerst en andere dingen pas daarna - algebra vóór calculus, de namen van kleuren vóór kunsttheorie - maar in zekere zin zijn complexe onderwerpen gewoon genuanceerder en verfijnder navertellen van eenvoudigere onderwerpen. Het kan zelfs zijn dat we soms opnieuw moeten leren hoe we bepaalde dingen moeten doen omdat we uit de praktijk zijn geraakt, of misschien voldoet de manier waarop we het deden niet meer aan onze behoeften. Door meer te leren, leren we vaak iets opnieuw. Aan het begin van het nieuwe jaar kunnen ouders ontdekken dat bepaalde vaardigheden die een leerling vorig jaar bezat nu verdwenen lijken te zijn! Urrg! Moeten we een cijfer overdoen? Wees nooit bang - uw leerling hoeft misschien alleen maar weer met een vak bezig te zijn om deze vaardigheden klaar te hebben om weer in dagelijkse activiteiten te worden gebruikt. De kennis en vaardigheden zijn intact, alleen een kleine herstart is nodig.

Het concept van reboot heeft betrekking op thuisonderwijs op een nog dieper niveau. North Carolina heeft de aandacht getrokken van onderzoekers op het gebied van onderwijsbeleid door de snelle groei van thuisonderwijs, met een gemiddeld jaarlijks groeipercentage van ongeveer 20% sinds 1985. Tijdens het academiejaar 2014-2015 waren er meer dan 67.800 geregistreerde thuisscholen die naar schatting 169.500 studenten bedienden. Deze statistiek is veelbetekenend: in North Carolina zijn er meer studenten die thuisonderwijs krijgen dan op privéscholen. Hoewel de afdeling niet-openbaar onderwijs nog geen officiële cijfers heeft vrijgegeven voor het schooljaar 2015-2016, lijkt het erop dat de trend van thuisonderwijsgroei doorzet. Aan het begin van dit schooljaar waren er meer dan 70.000 homeschools geregistreerd bij DNPE. Vergelijk dat eens met 1985 toen er 381 scholen waren. Het academiejaar 2015 markeert de dertigste verjaardag van de Delconte-zaak uit 1985, de uitspraak van het Hooggerechtshof van North Carolina die verduidelijkte dat thuisonderwijs legaal is in North Carolina. Voorafgaand aan de Delconte-uitspraak riskeerden thuisonderwijsouders de gevangenis. Thuisonderwijsouders uit die tijd vertellen verhalen over strategieën om ontdekking te voorkomen. Deze ouders waren diep ontevreden over de status quo van het onderwijs. Voor steeds meer kinderen werd het onderwijs gedwarsboomd. Het fundamentele aspect van de beschaving, het opvoeden van de volgende generatie, had een herstart nodig. Kinderen opvoeden tot actieve, productieve volwassen leden van de samenleving hield in dat ze actieve, productieve leden werden van hun sociale eenheid, hun gezin. Onderwijssystemen die probeerden kinderen te onderwijzen op een manier die de rechten en waarden van ouders niet erkende en respecteerde, hadden verwarde prioriteiten en verantwoordelijkheden. Veel kinderen bloeiden niet en belangenbehartiging was aan dovemansoren gericht. Er moest iets gebeuren. Een klein en toegewijd handjevol stuurde hun kinderen niet naar school, maar begon eerder uit te breiden wat ze al van nature deden, namelijk hun eigen kinderen thuis onderwijzen. Vandaag profiteren ongeveer 70.000 gezinnen van de acties van enkelen, en hun inzet om opnieuw te beginnen, opofferingen te doen en risico's te nemen in het belang van hun geweten en de gezonde ontwikkeling van hun kinderen.

Het academisch jaar 2015 omvat ongeveer 4.000 nieuwe homeschools in North Carolina. Als jij dat bent, welkom bij het opnieuw opstarten. Opnieuw opstarten kan een uitdaging zijn; het is hard werken. Ik geloof dat uw gezin, u en uw kinderen, het de moeite waard zullen vinden.

Kevin McClain en zijn vrouw, Brea, begonnen in 2002 met thuisonderwijs. Kevin heeft een master in onderwijs, instructietechnologie, van de Universiteit van Virginia en een Ph.D. in educatieve studies van de Universiteit van North Carolina in Greensboro, waar hij werkt als onderwijstechnoloog. In 2010 trad hij toe tot het bestuur van NCHE als vice-president onderwijs. Hij was van 2012-2016 NCHE-voorzitter.

nl_NLNederlands