Brief aan Homeschool Grads

"Hoi. Mijn naam is Susannah en ik krijg thuisonderwijs.” Het is best raar dat ik dat niet meer hoef te zeggen als mensen mij vragen waar ik naar school ga. Nu ben ik nog steeds Susannah, bijna negentien jaar oud, student aan de Belhaven University in Jackson, Mississippi, een kind van God, en o ja, afgestudeerd aan de thuisschool. Toen ik opgroeide, was thuisonderwijs niet iets waarmee ik mezelf probeerde te identificeren; het gebeurde uiteindelijk gewoon op natuurlijke wijze. Zoals veel homeschoolers misschien voelde ik de behoefte om te bewijzen dat ik intelligent was en dat ik een antwoord had op de vraag: "Wat doe je na de middelbare school?" Ik wilde laten zien dat mijn ouders me eigenlijk alles hadden gegeven wat ik nodig had om te slagen en dat thuisonderwijs mijn leven volledig ten goede was gekomen.

Disclaimer: Mijn ouders zijn geweldige mensen die mij met de hulp van onze Heiland Jezus Christus zo goed als ze konden hebben voorbereid, en ik ben eeuwig dankbaar voor de jaren van bloed, zweet en tranen die in mijn opleiding zijn gestoken. Bedankt mama en papa. (Voeg een knipoog, een goedkoop vredesteken en dat soort dingen in.)

Dat gezegd hebbende, als ik enig advies heb voor de homeschooler die angstig uitkijkt naar de angstaanjagende vrijheid die hen te wachten staat na het afstuderen, weet dan dit: God is in controle. Of je volgende stap nu studeren is, op zending gaan of werken, of een jaar de tijd nemen om een start te vinden op welk gebied je ook geroepen bent, weet dat God de controle heeft. Mensen zullen je nog steeds dezelfde vragen stellen, en het is oké als niet alle antwoorden uitgewerkt zijn. Niet uitgewerkt nog, Ik bedoel. Dat zul je nooit volledig doen aankomen, en door dit leven gaan gaat over het proces, niet het product. Geen paniek. Geloof me; je zult in paniek raken, en als je dat doet, onthoud dan alsjeblieft deze waarheid.

Toen ik afstudeerde en naar de universiteit ging om dans te studeren, dacht ik dat ik de antwoorden had uitgewerkt. De woorden druppelden als een uurwerk uit mijn mond, klaar om auteursrechtelijk beschermd te worden op een online profiel of sollicitatie. Toen ik op school kwam, veranderde alles. Toen ik eenmaal op mijn plek was, begon het vreemd te voelen, het was niet zo dat het anders was dan ik had verwacht. Ik moest gewoon gaan zitten en eerlijk tegen mezelf zijn over wie ik was en waarom ik daar was. Dit is iets goeds! Ik ben dankbaar dat ik met gebed en steun van degenen die God in mijn leven heeft geplaatst, vrede en zekerheid heb gevonden. Door naar Mississippi te verhuizen en los te komen van het patroon waarvan ik dacht dat het moest worden gevuld, werd ik er op de beste manier toe aangezet om vertrouwen te hebben in wie ik in Christus ben en om mijn veiligheid alleen in Hem te zoeken. Ik kan moedig en onbeschaamd het leven in al zijn complicaties onder ogen zien, wetende dat mijn enige doel in het leven is om voor Zijn glorie te leven en aan anderen te geven wat Hij mij heeft gegeven. Als je me vandaag naar mezelf zou vragen, zou ik je graag vertellen dat ik geen danshoofdvak meer heb en dat ik bezig ben over te stappen naar een ander hoofdvak; nee, ik weet niet zeker waar God mij precies naartoe brengt, ik vertrouw gewoon elke dag op Zijn wil. Als je het zou vragen, zou ik je waarschijnlijk iets over mij vertellen, alleen over mij. Ik zou je vertellen dat ik dol ben op thee en Jane Austen en op dagboeken schrijven en Tumblr en me verstoppen in mijn leeshoekje onder het bed in mijn slaapzaal, omringd door fonkelende lichtjes, en boeken, en leren over organisaties en dingen waar ik gepassioneerd over ben. Ik hou ervan om bij mijn vrienden en familie te zijn en te reizen, om momentopnamen te omarmen en om doelen na te streven, zelfs als die doelen veranderen (en dat zal ook gebeuren).

Ik kan het thuisonderwijs zeker bedanken omdat ze me hebben voorbereid om die dingen te waarderen, en mijn ouders die me hebben geleerd dat dit leven belangrijk is. Het is ongelooflijk belangrijk om elk moment van de dag te beleven. De manier waarop je met mensen omgaat is belangrijk. Ook al zijn er dingen die je geacht wordt te weten en te kunnen doen om in de samenleving te kunnen functioneren, dat is niet je enige doel in het leven of de definitie van wie je bent als individu. Je bent niet je carrièredoelen, je leeftijd, je stijl, je studie of je huidige beroep. Je bent een kind van God. Dat is genoeg. In alle gekte van het klaarmaken voor het afstuderen of naar de universiteit gaan of wat dan ook, onthoud dat. Adem – God is genoeg. Hij zegt: ‘Wees stil en weet dat Ik God ben; Ik zal verheven worden onder de naties, ik zal verheven worden op aarde.” Psalmen 46:10