Zes dingen die je kunt doen als je kind gepest wordt

Homeschoolers hebben de neiging om te denken dat hun kinderen zich geen zorgen hoeven te maken over pestkoppen. Sommigen zijn misschien begonnen met thuisonderwijs om pestkoppen te ontlopen. Het is ook waar dat ouders die thuisonderwijs geven meer betrokken zijn bij het leven van hun kinderen, waardoor pestkoppen over het algemeen sneller worden betrapt en gecorrigeerd.

Maar vroeg of laat overkomt het de meeste van onze kinderen. Iemand zal ze buitensluiten, gemeen tegen ze zijn, ze intimideren. De laatste tijd krijgen we steeds meer vragen van ouders die hulp nodig hebben om te weten wat ze in deze situaties moeten doen. Hier zijn zes dingen die we hebben gedaan als onze kinderen werden gepest of gepest: 

1) We leggen uit dat gemeen gedrag vaak het gevolg is van angst. We gaan met ons kind om de tafel zitten en leggen uit dat andere kinderen vaak gemeen tegen elkaar zijn, omdat ze wanhopig bang zijn dat iemand, omdat ze niet populair zijn, de pest aan zal nemen. hen. We leggen uit dat het gebaseerd is op angst, dat het lelijk is en dat het God mishaagt, die zegt dat we geen partijdigheid moeten tonen (Jakobus 2:8-9). Hun vreselijke gedrag gaat helemaal niet over het slachtoffer. 

2) We gebruiken deze beproeving om hen te leren medelevend te zijn. We vertellen hen dat ze moeten onthouden hoe vreselijk het voelt om aan de ontvangende kant van dit spul te staan, zodat ze nooit iemand anders op die manier behandelen. Hun terechte verontwaardiging over de manier waarop ze gepest zijn, creëert een zeldzame kans om hen te helpen begrijpen hoe de Heer bedoelt dat wij elkaar behandelen. I Johannes 3:16 en volgende zegt:

Hierdoor kennen wij de liefde, dat Hij zijn leven voor ons heeft gegeven,

en we moeten ons leven geven voor de broeders.

Maar als iemand de goederen van de wereld heeft en zijn broer in nood ziet,

maar toch zijn hart voor hem sluit, hoe blijft Gods liefde in hem?

Mijn lieve kinderen, laten we niet liefhebben in woord of spraak, maar in daad en in waarheid. 

3) We herinneren ze eraan dat ze niet alleen zijn. Onze Heer Jezus weet precies hoe zij zich voelen. Jezus kwam naar de aarde als een van ons, maar werd afgewezen door degenen die Hij geschapen had (Johannes 1:10-11). We lezen hen voor over de uren vóór de kruisiging en hoe Jezus werd verraden en bespot (Matteüs 26). Wij verzekeren hen dat Hij precies weet hoe het voelt, dat Hij van ons houdt en met ons meeleeft. We houden ze stevig vast terwijl ze huilen en herinneren ze eraan ons Liefde. Het is moeilijk, maar het helpt. 

4) We moedigen hen aan om zich als gelovigen te gedragen. Wraak is geen passend antwoord: God zegt dat wraak alleen aan Hem toebehoort (Romeinen 12:19). In plaats daarvan zei Jezus in Matteüs 5: “Maar ik zeg jullie: heb je vijanden lief en bid voor degenen die jullie vervolgen, zodat jullie zonen mogen zijn van jullie Vader die in de hemel is.” Het is echt moeilijk om te bidden voor mensen die haatdragend tegen ons zijn geweest, maar dat is waartoe God ons roept. Als we dat doen, verandert het ons ook, en wordt het gemakkelijker om te vergeven.

Maar we zullen ons kind zeker vertellen dat, hoewel het ‘tot uw eer is een overtreding door de vingers te zien’ (Spreuken 19:11), hij, als hij fysiek wordt bedreigd, het recht en de plicht heeft zichzelf te beschermen. Op een gegeven moment zei de Heer tegen de discipelen dat ze hun kleding moesten verkopen en zwaarden moesten kopen! (Lukas 22:36). We zeggen tegen onze kinderen: 'Begin geen ruzie, maar als iemand anders dat doet, vecht dan terug. Verdedig jezelf!” 

5) We maken ze klaar voor de volgende keer. Mensen zijn als kippen, leggen we uit: ze hebben de neiging om te pikken (of te pikken!) op degenen die zij als zwak beschouwen. Vaak zijn de grootste pestkoppen in hun hart lafaards en zullen ze instorten als iemand tegen hen in opstand komt.

Het helpt om passende reacties met hen in een rollenspel te spelen. Een kip die zijn veren opsteekt en zelfverzekerd door de tuin loopt, zal veel minder snel gepikt worden. Daarom praten we met onze kinderen over hoe ze moeten reageren als zij zijn gepest. Het is beter om sterk en veilig te handelen dan boos of boos te worden. Het is beter om op plagen te reageren met een beetje zacht plagen, dan in tranen uit te barsten. 

6) Maar uiteindelijk beschermen we ze. Stokken en stenen kunnen mijn botten breken, maar woorden zullen mij nooit pijn doen...het kinderliedje beweert, maar het is niet waar. Kneuzingen en schaafwonden zullen genezen, maar woorden kunnen keer op keer in onze gedachten worden herhaald, waardoor we allemaal opnieuw pijn kunnen doen. Pesten kan voor onze kinderen een levenslange strijd veroorzaken.

Als het niet helpt om onze kinderen betere strategieën te leren om met gemene mensen om te gaan, moedigen we ze aan om naar de verantwoordelijke autoriteit te gaan en om hulp te vragen. Helaas levert het in onze ervaring zelden iets op. Pestkoppen zijn vaak erg goed in het verbergen van hun activiteiten en het misbruiken van ouders die het beste in hen geloven; toch is het een belangrijke stap in het proces.

Als naar de autoriteit gaan niet helpt, halen we ons kind uit de situatie. Soms betekent dat dat we stoppen met het bezoeken van onze vrienden, zodat we toezicht kunnen houden op het spel van de kinderen. Het kan betekenen dat je een activiteit overslaat, ontslag neemt bij een club of zelfs voorgoed een kerk verlaat. We kennen te veel volwassenen die als kind nog steeds moeite hebben met gepest worden. Onze kinderen verdienen onze bescherming!

Als kinderen gepest worden, kan het een tijdelijke wrok zijn. Aan de andere kant kan het zeer ernstig, zelfs gevaarlijk, misschien wel levensveranderend pesten zijn. Onze kinderen hebben onze wijsheid en steun nodig, en soms onze tussenkomst. Wij moeten er voor ze zijn!