14 juni 2017

Toen mijn man en ik het hadden over het krijgen van kinderen, wisten we altijd dat we ze thuisonderwijs zouden geven. Als kind speelde ik altijd graag schooltje met mijn poppen en zusje. De mogelijkheid om mijn kinderen thuis les te geven leek een droom, bijna te mooi om waar te zijn!

Toen God een paar jaar geleden een kinderverhaal op mijn hart legde, vond ik dat een geweldig idee en dat iemand anders het moest schrijven! Ik had tenslotte een lange lijst met redenen waarom ik niet degene was die het verhaal schreef. Ik geef thuis drie leerjaren met totaal verschillende leerstijlen. Ik beheer ons huis en ben meestal de meid, kok, leraar, moeder, vrouw en CFO van ons huis. Bovendien had ik geen idee hoe ik gepubliceerd moest worden, en zelf uitgeven leek een ontmoedigende, dure optie.

God heeft een manier om de details uit te werken wanneer Hij je roept om iets te doen. Hij liet dit verhaal niet uit mijn gedachten gaan. Op een winterse ochtend in januari schreef ik het hele kinderboek in ongeveer dertig minuten - dat was het makkelijke gedeelte.

Ik deelde het verhaal met enkele vertrouwde vrienden die me aanmoedigden om door te gaan met het publicatieproces. Overal waar ik keek, vond ik hetzelfde antwoord: je wordt pas gepubliceerd als je al eerder bent gepubliceerd. Interessant, hè?

Ik bad en besloot dat ik de ontmoedigende, dure zelfpublicatieroute moest nemen. Het kostte me waarschijnlijk meer tijd dan de meeste mensen om het publicatieproces van het boek af te ronden, aangezien ik er alleen aan werkte als ik alle andere gebieden van mijn leven in orde had, misschien een keer per week. De Heer zorgde voor twee dierbare vrienden om het boek te illustreren en de boekomslag te ontwerpen. Het geeft me nog steeds koude rillingen (en een super dankbaar hart) als ik eraan denk hoe Hij voor elke cent zorgde die ik nodig had voor dit project!

Waarom heb ik dit boek geschreven?

We zijn gezegend met drie gezonde dochters op aarde en twee zonen in de hemel. Onze eerste zoon werd doodgeboren na een zwangerschapsduur van bijna zevenendertig weken, en zijn verlies veroorzaakte een schokgolf in mijn wereld waar ik de grootste moeite mee had. Ik wist dat God goed was en dat Zijn plan ten goede was, maar het leek niet goed voor mijn zoon om te sterven, vooral omdat deze zoon geliefd en verzorgd zou zijn. Negen maanden later verloor ik nog een zoon, dit keer eerder in de zwangerschap. Desalniettemin besloot ik dat de enige dochter die ik op dat moment had een wonder was, en mijn dromen over een groot gezin waren verdwenen.

Nadat de onmiddellijke uitstorting van liefde en stoofschotels was geëindigd, begon ik me helemaal alleen te voelen. Ik wist dat God bij me was. Ik wist dat Hij alle dingen voor Zijn bestwil zou gebruiken, maar goed verdriet (bedoelde woordspeling), dit leek zo moeilijk. Het leek op niets goeds voor mij. Na jaren van rouwen, in verschillende mate, en het accepteren van Gods plan als het beste, begon de Heer me te laten zien hoe ik andere moeders en gezinnen kon liefhebben die te maken hebben met het verlies van een baby of baby.

Toen Hij dit verhaal in mijn hoofd begon te krijgen, probeerde ik het van me af te zetten. Had ik nog niet genoeg meegemaakt? Toen zei de Heer duidelijk tegen mij: "Ik zal alle dingen gebruiken voor mijn glorie, als je het me toestaat." Langzaam gaf ik mijn verlies en mijn verdriet terug aan de Heer en vertelde Hem dat als Hij het voor Zijn glorie kon gebruiken, en Hij wilde dat ik een stem zou zijn om andere moeders en gezinnen die een baby verliezen aan te moedigen, ik bereid zou zijn.

De afgelopen twee jaar heeft de Heer deuren voor mij geopend om andere moeders te bemoedigen door middel van mijn boek. Mijn gebed is nu dat de Heer dit boek zal gebruiken om andere gezinnen te helpen hun ogen op Hem gericht te houden te midden van de storm van het verlies van baby's.

Ik deel mijn verhaal hier om andere moeders aan te moedigen gevoelig te zijn voor de leiding van de Heer in hun leven. Als de Heer je roept om iets te doen, zal Hij daarin voorzien alles die je moet volgen, ook tijdens het thuisonderwijs.

Daphne Petrey woont in de bergen van North Carolina met haar man, drie kleine dames en vier luide, maar lieve beagles. Daphne's in eigen beheer uitgegeven boek, I Have a Brother – My Brother Is in Heaven, is beschikbaar op Amazon en via haar blog www.carrythemforever.com.

nl_NLNederlands