Beginnen met terug naar school als je zin hebt in een thuisschoolmislukking

Herfst 2017 / door Hal en Melanie Young

Voelt u zich een beetje ziek als u aan het nieuwe schooljaar denkt? Of verdrietig? Stel je het bestellen van het curriculum uit, omdat je echt niet onder ogen wilt zien hoe ver je achterloopt? Ben je gewoon bang voor de hele zaak, omdat je vorig jaar gewoon niet hebt gedaan wat je had gehoopt?

Ja. Ben daar geweest, heb dat gedaan.

We geven al meer dan twintig jaar thuisonderwijs. Ik ben die moeder geweest die trots was op mijn kinderen en mijn thuisonderwijs. Ik ben ook die moeder geweest die er een hekel aan had om zelfs maar aan thuisonderwijs te denken, omdat het zo beladen was met verdriet en schuldgevoelens voor mij. Hoe kan dat zijn?

Nou, we hebben veel meegemaakt. We hadden een pasgeborene met een gevaarlijke ziekte die weken op de intensive care lag; we hebben een boek geschreven en op de markt gebracht; we hadden drie kinderen die een operatie hadden ondergaan; en we ontdekten dat Hal kanker had. Alle. In. Een. Jaar. We hadden het gevoel dat we permanent in de overlevingsmodus zaten, en eerlijk gezegd kwam de school op de achtergrond te staan.

Dus, wat doe je als het tijd is om je voor te bereiden op het volgende jaar, en je het gevoel hebt dat je thuisschool hebt gefaald?

• Bedenk dat Gods leerplan voor uw kind misschien anders is dan dat van u. Als ik terugkijk op de tijden dat we nog rechtvaardig waren overleven Toen ik thuisonderwijs gaf en al het mogelijke uit het raam ging, realiseer ik me dat zoveel van wat onze kinderen leerden geen deel uitmaakte van mijn lesplan. Ze leerden hoe ze als een christen op beproevingen moesten reageren, zelfs op de mogelijkheid van de dood. Ze leerden hoe belangrijk familie is in tijden van crisis. Ze leerden hoe ze mensen in nood konden ondersteunen, troosten en verzorgen. Ze leerden verantwoordelijk te zijn voor meer dan ze ooit hadden durven dromen. Ze leerden wat de Heer wilde dat ze leerden.

• Bedenk dat onze God lankmoedig is. Zijn barmhartigheden zijn elke ochtend nieuw. Er is vergeving bij Hem. Hij is trouw en rechtvaardig om ons onze zonden te vergeven. Als je niet zo trouw bent geweest als je had moeten zijn om naar school te gaan, als je bent afgeleid door sociale media, of doktersbezoeken, of gek doen, of ziekte – of je nu een beetje schuldig bent of veel, beken dan alles dat is op uw hart, tot uw Verlosser, en vraag gewoon om vergeving. Zijn bloed bedekt dit ook, lieve vrienden! Of je schuld nu klein of veel is, vergeving is er! Vertrouw op Christus. Bekeer u en aanvaard Zijn vergeving vanwege wat Jezus aan het kruis deed.

• Bedenk dat we de Vader dienen, die de jaren die de sprinkhanen hebben opgegeten, kan herstellen. Je hebt veel meer tijd dan je denkt om in te halen wat ze onderweg hebben gemist, vooral als je kinderen jong zijn. Thuisonderwijs is flexibel en je zit niet vast aan de agenda van een schoolsysteem. Het is zoveel gemakkelijker voor ons om verloren tijd in te halen dan voor een leerling die lessen heeft gemist in een klaslokaal. Als ik die passage in Joël (2:25) lees, word ik eraan herinnerd dat het herstel een reactie was op Israëls berouw. Laten we dat deel niet missen; het is niet genoeg dat we medelijden hebben; het is Gods bedoeling dat we van richting veranderen en voorwaarts gaan. Hij neemt niet altijd de aardse gevolgen van wat wij hebben gedaan weg. Het kan zijn dat we hard moeten werken om de achterstand in te halen, of ons te verontschuldigen voor gemiste deadlines, of wat we onderweg ook hebben laten vallen. God kan de zaken weer op orde brengen, ze herstellen en beter maken. Toen we uit ons jaar van beproevingen kwamen, herinner ik me dat ik een van onze aan de universiteit gebonden zoons om zijn leeslijst vroeg om te delen met een universiteit die erom had gevraagd. Ik was stomverbaasd over wat hij me bracht: hij had veel meer gelezen dan ik hem zou hebben opgedragen (als ik zo georganiseerd was geweest) en helemaal alleen! De crisis in het gezin had hem doen beseffen dat zijn opleiding op zijn schouders lag, en dat als het zou gebeuren, hij de verantwoordelijkheid op zich moest nemen.

• Raap jezelf op en begin vandaag opnieuw. Ik heb een terugkerende nachtmerrie dat ik weer op de universiteit zit; Het is de eindexamenweek en ik realiseer me dat ik me heb aangemeld voor een les die ik het hele semester niet heb gevolgd. Ik weet niet waarom ik dat zo verschrikkelijk vind, maar in een crisis voel ik me vaak zo: 'Ik zou de controle over dit ding moeten hebben, en ik heb geen idee wat ik doe, of zelfs maar wat ik doe.' M verondersteld te doen!” Stop. Haal diep adem. Verse start.

• Als je elke mislukking aan de voet van het kruis hebt gelegd, loop dan weg en ga aan de slag met wat je zou moeten doen. Ik heb de neiging mezelf te verslaan vanwege mijn mislukkingen. Dat verlamt me alleen maar van spijt en weerhoudt me ervan om te werken om het goede te doen. Laat in plaats daarvan het verleden bij de Heer achter en begin vandaag opnieuw alsof het je eerste dag is. Maak je geen zorgen over waar je had willen zijn, maar ontdek waar je bent en begin daar. Wat zou je het komende jaar doen, gezien de kinderen die je hebt, op de leeftijd die ze nu hebben, met de gaven en problemen die ze hebben, en waar ze op academisch vlak staan? Oké, daar begin je.

Het opvoeden van onze kinderen is veel, veel meer dan alleen spelling en wiskunde. Academici zijn natuurlijk belangrijk. Onze kinderen zullen die dingen nodig hebben als ze volwassen worden. Wat er echter echt toe doet, is het soort mensen dat ze worden. Wat voor karakter hebben ze? Wandelen zij met God? Deze karakterlessen zijn niet het soort lessen dat voortkomt uit een pakket van lesprogramma's; ze komen voort uit het kijken naar en het doorstaan van de beproevingen van het leven. Zij zijn het materiaal van discipelschap.

We hebben door de jaren heen veel fouten gemaakt, maar God heeft ons genadig volwassen zonen gegeven die van Hem houden en Hem dienen – door Zijn genade, niet vanwege wat we wel of niet hebben gedaan. Het is verbazingwekkend om te zien wat God kan creëren uit onze eigen erbarmelijke inspanningen, onze sombere mislukkingen, onze ontoereikende pogingen om Hem te volgen. Hij is zo goed.

Begin nu meteen opnieuw en werk hard om thuisonderwijs te geven op een manier waar je weinig spijt van zult hebben (in het besef dat God in de gaten zal staan) – maar werk nog harder om discipel uw kinderen, want dat zal u de minste spijt bezorgen.