Kevin's Kluge, Afstuderen: een tijd voor rust en respect

Het is tijd voor afstuderen en ik heb het jaarlijkse voorrecht om een andere groep jongvolwassenen en hun ouders te feliciteren met het succesvol voltooien van de marathon van het geven en ontvangen van middelbaar onderwijs. Het is geweldig om afgestudeerd te zijn. Ik geniet altijd van het speciale afstudeernummer van GREENHOUSE, omdat het NCHE in staat stelt onze afgestudeerden te herkennen met foto's en biografische beschrijvingen. Ik vind het leuk om een idee te krijgen van de persoonlijkheid van elke afgestudeerde en zijn of haar ambities voor de toekomst; deze studenten zijn een inspiratie voor mij. Ik ben opgewonden voor alle afgestudeerden van de homeschool van onze staat. Ik heb veel vertrouwen in ze en ik hoor steeds vaker academische en anekdotische verslagen over hoe ze floreren in hun post-secundaire activiteiten. Homeschool gradiënten worden steeds meer gezocht door werkgevers. Homeschool-afgestudeerden zijn eerder ondernemende, actieve burgers en productieve leden van de samenleving. Ze groeien vaak als dienende leiders in hun gemeenschap. Ik heb alle reden om aan te nemen dat de afgestudeerden van dit jaar deze trend zullen voortzetten. NCHE heeft het voorrecht een kleine rol te hebben gespeeld bij het bijdragen aan de educatieve ontwikkeling van de volgende generatie.

Ik ben ook enthousiast voor de ouders van deze afgestudeerden. Het is een grote vreugde als ouder om je kind een doel te zien bereiken en te weten dat je er een belangrijke rol in hebt gespeeld. Secundair onderwijs is een oefening in uithoudingsvermogen voor de leerling, maar misschien nog meer voor de ouder-opvoeder. Ik geniet onder meer van de jaarlijkse NCHE-diploma-uitreiking, omdat het een gelegenheid is om de gewoonten van rust en respect te oefenen. Als er twee concepten waren waarover ik afgestudeerden en ouders van afgestudeerden zou kunnen aanmoedigen om erover na te denken, dan zouden dat rust en respect zijn, omdat het concepten zijn die mensen moeilijk kunnen begrijpen en in praktijk kunnen brengen. Vooral onze samenleving lijkt ongewoon druk en verstoken van beleefdheid. Rust en respect, geloof ik, helpen ons te floreren en zijn zichtbaar wanneer we floreren. Om de betekenis van rust en respect te begrijpen, sta ik soms stil bij een historisch belangrijke gebeurtenis: de uittocht en het moment in de geschiedenis waarop de Israëlieten van God informatie kregen over het soort mensen dat hij wilde dat ze waren. Deze informatie werd aanvankelijk geopenbaard in wat bekend staat als de Tien Geboden. De geboden onthulden dat God niet wil dat mensen slaven zijn, maar dat ze een bloeiende gemeenschap ervaren en eraan deelnemen. Hoewel alle geboden belangrijk zijn en het waard om over na te denken, heb ik me de laatste tijd geconcentreerd op het vierde gebod, het gebod om de sabbat te eren, en het vijfde, het gebod om je ouders te eren. Door deze geboden krijgen we een beter idee van de betekenis van rust en respect.

In het vierde gebod zegt God tegen Zijn volk dat ze Zijn leiding moeten volgen in het actief beoefenen van rust. God schiep deze wereld in zes dagen. Na de zesde dag was het universum volledig functioneel. De cyclus van dagen en seizoenen was op zijn plaats. In werkelijkheid had dag zeven de eerste dag van de tweede week kunnen zijn. Maar nee, in plaats daarvan stelde God een extra dag in, een rustdag, een dag waarop Hij stopte met werken en genoot van wat Hij had gedaan. Hij nam rust op in de arbeidscyclus. Een verdere uiteenzetting van dit gebod onthulde Gods plan om de velden om de zeven jaar onbebouwd te laten, zodat het land kon rusten en de armen meer toegang tot de velden zouden krijgen. Bovendien stelde God elk vijftigste jaar vast als een jubeljaar waarin de Israëlieten konden genieten, waarin niet alleen het land rust zou krijgen, maar ook degenen die in de schulden zaten, zouden worden vrijgelaten. Al deze dingen laten ons zien dat het Zijn bedoeling is dat mensen actief deelnemen aan rust. Dat klinkt misschien als een oxymoron: 'actief deelnemen aan rust'. Ik geloof dat mensen die rust die God eert in hun leven inbouwen, het leven echt zullen ervaren en ervan genieten. Het is juist en goed om af en toe te stoppen met werken en rusten.

Een diploma-uitreiking is in mijn ogen een moment van rust. Hoewel sommigen misschien terugschrikken voor grote evenementen, geloof ik dat een ceremonie zoals een diploma-uitreiking, waarbij iemand publiekelijk het einde van een aanzienlijk deel van zijn leven erkent, belangrijk is. Het is belangrijk dat we onze dagen en de cycli van ons bestaan markeren terwijl we van de ene levensfase naar de volgende gaan. Het is de missie van NCHE om thuisonderwijzers te dienen. Het is mijn hoop dat een van de manieren waarop we dat doen is door opvoeders van ouders en studenten te helpen het einde van hun middelbare schoolreis te markeren, samen met een openbare verklaring van het werk dat zojuist is voltooid en een hint van het werk dat nog moet komen. Ik hoop dat de ceremonie je helpt om vollediger in de rust te komen.

Ik denk niet dat het toeval is dat God het vierde gebod om te rusten opvolgt met het vijfde gebod om zijn ouders te eren. Het is voor ieder van ons belangrijk om te erkennen dat het succes dat we ervaren nooit volledig door onszelf te danken is. Iemand ging ons voor en maakte op de een of andere manier de weg vrij voor ons succes. Zoals ik het begrijp, markeert het gebod om je ouders te eren het begin van het gebod om actief dankbaarheid te oefenen. Het is belangrijk voor homeschool gradiënten om deze houding ten opzichte van hun ouders te oefenen. Ouders zijn niet perfect. Je moet echter geen perfectie eisen voordat je dankbaarheid uitspreekt, maar eerder de opoffering erkennen die heeft plaatsgevonden. Onze ouders zijn onze dankbaarheid waard. Homeschooled kinderen moeten zich vooral bewust zijn van dit feit. Goede ouders offeren veel op om hun kinderen goed onderwijs te geven. Ze offeren tijd en energie op. Ja, het is hun verantwoordelijkheid om dit te doen. Maar in de huidige maatschappij is het veel te gemakkelijk om verantwoordelijkheid en opoffering uit de weg te gaan. Omdat onderwijs in de moderne samenleving wordt gesubsidieerd door publieke middelen, tonen ouders die ervoor kiezen om thuisonderwijs te geven een uniek soort opofferingsleven. Dit offer verdient respect. Het is de gewoonte van NCHE dat de afgestudeerde tijdens de diploma-uitreiking een roos aan een ouder geeft. De roos is een symbool dat NCHE al lang omarmt als onderdeel van het concept van thuis en thuisonderwijs als broeikas voor de volgende generatie. Dit schenken van de roos is ook een daad van waardering, van dankbaarheid. Het is een respectvolle erkenning dat de student niet de afgestudeerde zou zijn zonder de zorg en begeleiding, het behoud en het lankmoedigheid van de ouderopvoeder. De geboden leiden mij tot de conclusie dat er een verband bestaat tussen rust en respect, en mijn ervaringen bevestigen dit. Er is een uniek soort verdriet in een feestelijke ceremonie zonder toost, en een uniek soort grofheid in een begrafenis zonder een moment van stilte. Beide lijken hol te klinken. Dat geldt ook voor een diploma-uitreiking zonder afgestudeerden de kans te geven hun ouders in het openbaar te bedanken. NCHE biedt dit openbare forum graag aan.

Afgestudeerden en thuisonderwijzers, ik vertrouw erop dat u weet dat de bestuursleden, staf en vrijwilligers van NCHE het een voorrecht vinden om u van dienst te zijn en een klein aandeel te hebben in deze periode van uw leven. Het is mijn hoop en gebed voor jou, namens North Carolinians for Home Education, dat je volledig kunt deelnemen aan dit afstudeerseizoen, dat je zowel een mate van rust en respect zult geven als ontvangen en dat het je verder zal toerusten voor echte en blijvende vreugde.