Fantastische fantasie- en schrijfaanbevelingen

In een andere wereld, in het land Skree, worstelt een jongen met zijn schrijfopdracht.

Janner zat op de trap aan de voorkant met zijn dagboek op schoot en staarde langs de bomen naar buiten. Nia [zijn moeder] had hem gevraagd een boekverslag te schrijven over In the Age of the Kindly Flabbits, maar hoe hij ook zijn best deed, Janner kwam niet verder dan de eerste paar woorden zonder aan Oskars kaart te denken. . . .

"Janner, ben je bijna klaar?" Nia's stem deed hem opschrikken. Ze stond achter hem en keek fronsend naar de grotendeels lege pagina op zijn schoot.

Janners wang werd rood. Hij had daar het grootste deel van de ochtend gezeten en had er niets voor te zeggen. "Ik heb gewoon . . . te veel in mijn hoofd gepropt om over flabbits en de jungle van Plontst te schrijven,' stamelde hij. Hij staarde naar de grond en vroeg zich af waarom hij plotseling de behoefte voelde om te huilen. Hij wachtte op een of andere berisping, maar voelde in plaats daarvan zijn moeder in zijn schouder knijpen.

“Schrijf daar dan over. Het zal je goed doen,' zei ze terwijl ze zich omdraaide om weg te gaan. 'En ik beloof dat ik het niet zal lezen. . . .” 

Tegen de tijd dat hij klaar was met het vertellen van de details van de avonturen van de afgelopen twee dagen - het hoofd vol vragen die ze hadden opgeworpen en het hart vol emoties die ze hadden gewekt - deed zijn hand pijn en was de inktfles bijna droog.

Nia belde voor de lunch van kippenvleessalade en rondbrood, en Janner sloot zijn dagboek af met een gevoel van lichtheid in zijn borst, alsof hij al twee dagen een voerzak op zijn schouders had gedragen en die net op de stalvloer had getakeld.

Deze scène komt uit het boek Aan de rand van de donkere zee van de duisternis door Andrew Peterson. Het is het eerste boek dat binnenkomt De Wingfeather-sage serie. Ik deel dit fragment met u om twee redenen. Ten eerste wil ik deze boekenreeks aanbevelen aan jonge lezers. Volwassenen zullen er ook van genieten (ik lees het voor de tweede keer)! Peterson heeft een hilarisch en ontroerend fantasie-avontuur gecreëerd dat zich afspeelt in een andere wereld met herkenbare personages en God-erende waarden. Dit verhaal is ook fantastisch om voor te lezen voor het hele gezin.

Ten tweede deel ik dit fragment omdat het enkele nuttige inzichten bevat voor het schrijven. Voor velen van ons is deze scène van een student die op het punt staat in tranen uit te barsten vanwege een schrijfopdracht heel bekend. Janners moeder pakte de situatie prachtig aan, dus laten we eens kijken naar een paar herinneringen en tips die we uit dit verhaal kunnen halen.

Schrijven is soms frustrerend. Als schrijven frustrerend wordt, laat u of uw student dan niet storen. Het komt gewoon met het territorium van het leren van een nieuwe vaardigheid. Soms slaan we ons erdoorheen; soms schakelen we van versnelling; soms nemen we een pauze.

Soms is een geweldige manier om kinderen aan het schrijven te krijgen, ze te laten schrijven over wat hen bezighoudt. Morgen kunnen ze het boekverslag schrijven. Zelfs als het niet wordt bewerkt, ingeleverd, beoordeeld of gedeeld, zal het oefenen van schrijven de student altijd helpen om vooruit te komen in zijn of haar vaardigheid.

Het laatste punt kan worden uitgebreid tot een groter principe: soms is de meest effectieve educatieve strategie voor de dag om het curriculum te dumpen. Dit soort vrijheid en flexibiliteit is een van de krachtigste voordelen van thuisonderwijs. Onze doelen zijn om te profiteren van leerzame momenten, sterke relaties op te bouwen, karakter te ontwikkelen, een honger naar kennis te creëren en de vaardigheid van leren aan te leren. Deze zijn belangrijker dan het afmaken van opdrachten.

Als je veel aan je hoofd hebt, zal schrijven 'je goed doen'. Misschien heb je zelfs het gevoel dat je de voerzak die je al twee dagen meedraagt op de stalvloer hebt gehesen. Schrijven is niet alleen een vaardigheid. Het is belangrijk voor onze mentale, emotionele en spirituele gezondheid. God heeft ons gemaakt als communicatoren en scheppers. Onze gedachten onder woorden brengen helpt ons dingen te verwerken en op een rijtje te zetten.

Omdat het schrijven van onze gedachten zo nuttig en gezond is, journaling is een prachtige praktijk en gewoonte voor uw kinderen om te vormen. Geef ze de ruimte en de mogelijkheid om het te doen. En om ervoor te zorgen dat de kinderen effectief een dagboek kunnen bijhouden, moet u misschien 'beloven het niet te lezen'. Er zijn veel geweldige bronnen die schrijfprompts bieden die uw studenten kunnen gebruiken voor het bijhouden van een dagboek. Deze helpen ervoor te zorgen dat er ideeën blijven komen wanneer hun geest misschien nog niet vol gedachten zit.

Hoewel ik blij ben dat Janner verlichting vond in het opschrijven van zijn gedachten, ben ik benieuwd wat een verslag over het boek In het tijdperk van de vriendelijke flabbits zou kunnen bevatten. Ik hoop dat je zult genieten De Wingfeather-sage zoveel als onze familie heeft en vind andere stukjes inzicht terwijl je leest.