Herfst 2017 / door Diane Helfrich

Bent u een nieuwe homeschooler die aan uw eerste jaar begint en vraagt u zich af of u de juiste keuze voor uw gezin hebt gemaakt? Misschien ga je voor het eerst naar de middelbare school, uit angst dat je de kansen van je kind op een goede universiteit verpest. Misschien hebt u uw andere kinderen thuisonderwijs gegeven, maar het kind dat volwassen wordt heeft leerproblemen en u weet dat de reis deze keer anders zal zijn. Het kan zijn dat uw middelbare scholier zich gelijktijdig inschrijft aan de plaatselijke gemeenschapsschool, en u twijfelt niet alleen aan zijn bereidheid, maar ook aan die van u. Mogelijk studeert je senior volgend voorjaar af, en dit is je eerste poging om los te laten, of je laatste; en je wordt nu geconfronteerd met het naderende lege nest, terwijl je een ruk aan je hart voelt en je afvraagt wie je bent nu je huishouden verandert. Dit zijn enkele van de situaties die angst kunnen veroorzaken en ervoor kunnen zorgen dat u uw keuzes in twijfel trekt. Ik wil graag mijn ervaringen delen om je te bemoedigen!

Jesaja 42:16 begint met: “Ik zal de blinden leiden langs wegen die zij niet kennen, langs onbekende paden zal ik hen leiden.” Ik herinner me nog goed het eerste jaar dat we besloten om thuisonderwijs te geven. Ik had geen idee van het curriculum of hoe we onze dag moesten structureren. Ik ging naar de NCHE-thuisschoolconferentie in Winston-Salem en stormde door de drie dagen heen, rennend van de ene spreker naar de leveranciersruimte voor ideeën en vervolgens terug naar een andere spreker. Zaterdagochtend ongeveer halverwege de ochtend voelde ik me verzadigd van ideeën en overweldigd door de keuzes. Ik zwom van alle kanten in advies. Als je me die ochtend zag, dacht je misschien dat ik op het hert in de koplampen leek, en als je me een vraag stelde, had je je misschien afgevraagd of er iemand in mijn hoofd thuis was! Niettemin deed ik mijn aankopen en ging naar huis om er over na te denken en ons jaar te plannen. Toen we begonnen, realiseerde ik me dat thuisonderwijs een andere omgeving was dan mijn vorige zakenleven met een afdeling vol volwassenen. Hoewel ik wist dat ik organisatorische vaardigheden had, was ik gefrustreerd omdat de dingen die ik wilde bereiken niet pasten in het schema dat ik had opgesteld. Ik had geen idee wat ik met mijn derdeklasser moest doen!

Als ik terugkijk, zie ik nu de verbinding met God die mij naar een thuisschoolgroep heeft geleid: een coöperatie die wekelijks bijeenkwam. We zijn begonnen met één klas die een semester lang om de week bijeenkwam; wij waren echte schrijnwerkers! Wat er echter gebeurde, was dat ik naar ouders om mij heen luisterde en gesprekken opslokte. Ik begon ouders te leren kennen die ik respecteerde. Naarmate we meer betrokken raakten bij lessen en andere activiteiten, werden die ouders mijn vrienden. Omdat we kinderen samen in de klas hadden, en terwijl we dingen bespraken op de speelplaats en in de gangen, voorzag God in de exacte mentoren die ik nodig had om met meer vertrouwen verder te gaan. De ouders die vrienden waren geworden, hadden kinderen die ouder waren dan de mijne, en de overgang naar de middelbare school en de universiteit ging gepaard met verhelderende discussies die mij voorbereidden.

We hadden onze school altijd in gebed gedompeld, maar ik kon niet altijd zien hoe God aan het werk was totdat ik terug kon kijken. Je bent niet alleen. God heeft u in Zijn hand en Hij zal u leiden, voor u zorgen en uw vragen beantwoorden. Niet elke dag is gemakkelijk – dat was ook niet het geval in het Amerikaanse bedrijfsleven! De duisternis versmelt tot licht, en vaak besef je het niet eens totdat je stopt om te zien wat je hebt bereikt. Jesaja 42:16 gaat verder met te zeggen: “Ik zal de duisternis voor hun ogen in licht veranderen en de ruige plekken glad maken.” Als uw duisternisniveau hoog is, onthoud dan dat de zon elke dag opkomt. Het zal niet lang donker zijn. Dat is een zekerheid van de natuur!

Laten we het hebben over het glad maken van de ‘ruige plekken’. Op uw school zult u onvermijdelijk een seizoen tegenkomen waarin uw kind niet wil doen wat u van plan bent; misschien past het leerplan niet bij de persoonlijkheid of leerstijl van het kind. Misschien is er iets traumatisch gebeurd in uw gezin: kanker, overlijden, een gezinsverhuizing, een orkaan die schade aanricht en het verlies van schoolmateriaal. Misschien is er een nieuwe baby bij u thuis aangekomen en hangen de schema's in de lucht. Op onze school waren we daar niet immuun voor, en soms, als ik terugkijk, verbaas ik me erover dat we door zijn gegaan. Wat ik echter leerde, was dat vechten op de ruige plekken niet mijn taak was. Toen ik me kon onderwerpen aan de stroom, ontdekte ik dat zelfs als we niet afmaakten wat ik had gepland (ja, of soms zelfs begonnen met wat ik had gepland), het goed met de kinderen ging. Soms denk ik dat het ondanks mij goed is gegaan! Als je naar die verklaring kijkt, kom je onvermijdelijk tot de conclusie dat dit een proces was dat minder over mij ging dan ik ooit had kunnen vermoeden! Zie je, het is Gods taak om de ruige plekken glad te maken en de kromme paden recht te maken, net zoals Hij elke dag de zon laat opkomen. Hij belooft ons dat, en Zijn beloften zijn perfect. Het kan zijn dat uw opleiding helemaal niet lijkt op wat u voor ogen had, of dat het uw visie heel duidelijk weerspiegelt. Het maakt niet uit. Het gaat erom dat u het proces vertrouwt en u blijft concentreren op de liefde voor leren in uw huishouden, op uitmuntendheid en op het verbreden van de horizon. Het gaat erom dat je vertrouwen hebt in het proces dat groter is dan jijzelf!

De laatste uitspraak in dit Jesajavers is: “Dit zijn de dingen die ik zal doen; Ik zal ze niet in de steek laten.” Ik probeer mijn beloften perfect na te komen, zowel aan mezelf als aan mijn kinderen. Ik ben een mens en fouten maken deel uit van mijn bestaan, vaak te veel. God is echter perfectie. Vertrouw uw blindheid, de duisternis en de ruige plaatsen aan Hem toe. Hij zei dat het zijn taak was om ermee om te gaan, en dat meende Hij. Als de zaken onduidelijk of verontrustend zijn, weet dan dat Gods belofte voor jou is, en dat Hij je niet in de steek zal laten. Op een dag zul jij ook terugkijken en zien dat het veel minder om jou ging dan je had verwacht – en het gaat prima met je kinderen!

Diana Helfrich is een ervaren homeschooler van veertien jaar. Ze is nu de ontwikkelingsdirecteur van NCHE. Ze is actief in haar kerkmuziekprogramma en geeft graag vormselles aan middelbare scholieren in haar kerk. Buiten de kerk is ze ukelele gaan spelen. Ze is getrouwd met de pas gepensioneerde David. Ze hebben twee kinderen. Ian werkt aan een Ph.D. in economie aan Georgia Tech, en Anna is casemanager voor verhandelde en misbruikte kinderen in Yakima, Washington.

nl_NLNederlands