Ik sprak zojuist met een groep homeschoolers in Noord-Indiana. Het was een geweldige bijeenkomst waar veel gelachen werd. Uit de tranen en het bevestigende knikje kon ik opmaken dat waar we het over hadden, rechtstreeks doordrong tot de harten van de moeders in de menigte.
Daarna, buiten bij mijn boekentafel, kwam een groep moeders op mij af als buizerds op een broodje verkeersdoden.
‘Dus jij vindt dat we moeten ontspannen en onze kinderen niet tot uitmuntendheid moeten dwingen?’ vroeg een van hen.
“We kunnen ze niet zomaar lui laten zijn en beslissen wat ze wel of niet willen doen”, voegde een ander eraan toe.
Ik liet ze hun vragen afvuren, en toen zei ik: 'Ik zeg niet dat je iets moet doen. Eigenlijk maakt het mij niet uit Wat dat doe je voor school. Het gaat niet om wat ik wil, of wat mijn kinderen willen. Wat denk je dat je moet doen?”
Een van hen zei: “Ik geloof alles wat je zegt over ontspannen en dat elk kind een meesterwerk is, maar hoe breng je dat in praktijk?” Ik weet dat ze op zoek was naar een soort curriculumbenadering die alle lege plekken zou opvullen, maar het gaat mij niet om het curriculum (hoewel ik er veel geld mee zou kunnen verdienen als ik dat wel zou zijn).
"Ik ga het je niet vertellen Hoe om het uit te leven,” zei ik, “maar ik geloof dat God het duidelijk zal maken en dat je waarschijnlijk al weet hoe je het moet doen, maar dat je gewoon bang bent om het te doen.”
Op dat moment reduceerde een andere moeder alle vragen tot een eenvoudige verklaring. "Het zou gemakkelijk zijn als ik in de middle of nowhere woonde en me geen zorgen hoefde te maken over iemand anders."
Ik heb over die verklaring nagedacht sinds ons gesprek. Wat die moeder zei, is wat veel andere moeders volgens mij diep in hun hart voelen. Ze weten wat het beste is, maar de druk die van anderen komt, zorgt ervoor dat ze iets anders gaan doen, zelfs iets waarvan ze niet denken dat het het beste of de moeite waard is.
Dus ik ga proberen je te helpen doen wat jij denkt dat je zou moeten doen.
Ten eerste: zet je schrap!
Wil je een gelukkig huis, vol gelukkige kinderen die van je houden, van God en alles waar je in gelooft, of een ellendig huis vol ongelukkige kinderen, die algebra wel of niet kunnen doen en die beloven hun kinderen nooit thuisonderwijs te zullen geven? ? Kies je voor het eerste, dan zul je tegen de stroom in moeten gaan. Je zult je eigen wateren in kaart moeten brengen, terwijl anderen naar je kijken en zich op hun hoofd krabben.
Het kan zijn dat u geschokte blikken of stille oordelen moet verduren, niet alleen van vrienden en familieleden die geen thuisonderwijs geven, maar ook van andere militante, thuisonderwijsgekken. Je kunt geen leven van vrijheid en vreugde leiden door te proberen anderen tevreden te stellen. Het werkt gewoon niet. Dus houd op en stop met het maken van keuzes op basis van wat anderen denken, zeggen of doen.
Ten tweede: stippel uw koers uit!
Verdeel met een pen of potlood een vel papier in vier kolommen. Schrijf bovenaan de eerste kolom Essentiële zaken. Onder dat kopje vermeldt u alle onderwerpen Jij wat uw kinderen nodig hebben om in de wereld te kunnen functioneren. Schrijf bovenaan de tweede kolom Gewenst. Noteer onder dit kopje alle onderwerpen waarvan u wilt dat uw kinderen ze kennen of waarmee ze in aanraking komen. Schrijf bovenaan de derde kolom Frustraties. In deze kolom vermeldt u alle onderwerpen die in uw huidige schoolvorm bestaan en die u of uw kinderen frustreren. Schrijf bovenaan de laatste kolom Stomme dingen. Noem onder dit kopje alle onderwerpen die volgens u of uw partner tijdverspilling zijn.
Ten derde: Verbrand je schepen!
Hoewel Cortez zijn schepen misschien niet daadwerkelijk heeft verbrand om te voorkomen dat zijn troepen terugkeren naar waar ze ook vandaan kwamen, vind ik het een goed idee om het moeilijk te maken om terug te gaan. Dit is echt een belangrijke stap. Ik ken te veel thuisonderwijsmoeders die weten wat waar is, maar die nooit kunnen ontsnappen aan de dingen die ze haten, omdat ze de schepen niet verbranden.
Neem dus het stuk papier waarop u zojuist uw koers hebt uitgestippeld. Scheur nu die laatste kolom eraf. Je denkt dat deze items of onderwerpen stom zijn en tijdverspilling, dus doe ze weg. Neem dit afgescheurde stuk en verwijder alles wat erop staat. Dat betekent dat als er een muziekinstrument wordt vermeld, u uw lessen moet annuleren en het instrument op eBay moet verkopen. Als u in deze laatste kolom zoiets als zinsdiagrammen heeft vermeld, schrap dit dan uit uw lesplan. Doe wat je weet dat het beste is. Stop!
Richt nu uw aandacht op de derde kolom. Kijk er eens goed naar. Als deze onderwerpen of items echt frustratie veroorzaken, kun je een van de volgende twee dingen doen: een andere manier bedenken om die dingen te doen om de frustratie en disharmonie te elimineren, of ze eruit halen en er vanaf komen. De relaties en vreugde bij u thuis zijn veel belangrijker dan de dingen die de frustratie en het uiteenvallen van relaties veroorzaken.
Je houdt dan twee kolommen over. Pas nu uw thuisschooldag aan om weer te geven wat er echt toe doet. Het is eenvoudig, als je het toelaat.
Ten vierde: maak een cirkel rond de wagens!
Omdat je niet in de middle of nowhere woont (tenzij je uit Montana komt) en de kritische opmerkingen van anderen zult horen, zorg ervoor dat je ten minste één gelijkgestemde vriendin hebt die soortgelijke dingen op haar lijst heeft staan. Houd elkaar dan aan jullie lijstjes van wat er echt toe doet. Die vriendenkring is als een kring van wagens die bescherming bieden tegen de vlammende pijlen van de vijand.
Echtgenoten, als u dit leest, zorg er dan voor dat u een van die wagens bent die uw partner eraan herinnert wat belangrijk is en wat niet.
Ik zeg het je, dat ben je dit bijna de thuisschool die je altijd al wilde hebben. Het enige wat u hoeft te doen is: wat u werkelijk gelooft.
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
Nederlands 
English 
Español de México 
Español de Puerto Rico 
Deutsch 
한국어 
简体中文 
Українська 
Tiếng Việt