Hier in North Carolina kunnen de dagelijkse temperaturen behoorlijk fluctueren. Ik heb altijd gehoord dat als er tanktops en coltruien in dezelfde lading wasgoed zitten, je verkouden kunt worden. En inderdaad, de kou bereikte ons huis eerder deze week. Toen ik een gebedsverzoek voor mijn congestie plaatste, antwoordde een homeschoolvriend en mentor: “Ga naar Michelle! Vraag haar om wat thee!” Dus belde ik Michelle, legde de situatie uit, en zij nodigde mij uit bij haar thuis.

Wat mij opviel toen ik Michelle's huis binnenliep, was dat ze een hele kamer had die gewijd was aan het helpen van anderen. Ik zag een vision board, ingelijste krantenartikelen over de prestaties van haar vrienden, en een verscheidenheid aan goederen voor gezondheid en welzijn. Ze had de tijd om me uit te nodigen, te gaan zitten en met me te praten. Ze luisterde en verwerkte zorgvuldig wat ik zei. Ze moedigde mij aan. Ze had vertrouwen in wat ze wist, en ervan overtuigd dat God haar had geroepen om haar gaven te gebruiken om anderen te helpen.

Een prachtig huis, een toegewijde echtgenoot, liefhebbende kinderen, gezondheid, vrede en een door God gegeven doel: de meesten van ons zijn het erover eens dat Michelle een vrouw belichaamde die alles heeft – en dat zij het THUIS heeft. Toen ik vertrok met mijn thee, vertrok ik echt met zoveel MEER dan thee. Tijdens mijn hele rit naar huis voelde ik vrede. Het was de vrede die mij was geschonken doordat ik in haar vredige gezelschap was geweest. Ik was God zo dankbaar dat Hij mij iemand liet zien die Zijn vrede belichaamde. Wat een verbazingwekkende gedachte is het dat wij, als huisonderwijzers, het vermogen zouden kunnen hebben om vrede in deze wereld te brengen, simpelweg door vrede te hebben en de tijd te hebben om anderen bij ons thuis uit te nodigen.

nl_NLNederlands