Gedijen in alle levensfasen

Gefeliciteerd afgestudeerden met het voltooien van uw middelbare schoolopleiding en het behalen van uw middelbare schooldiploma! Geniet van deze feestelijke tijd met uw familie en vrienden en geniet van het gevoel van hoop en trots dat deze prestatie met zich meebrengt. Als je plannen maakt, vertrouw ik erop dat je je de offers zult herinneren die velen hebben gebracht om je op dit punt in je academische carrière te brengen.

U denkt ongetwijfeld aan de toekomst en werkt aan carrièreplannen. U maakt zich misschien een beetje zorgen, gezien de economie en de vooruitzichten voor de werkgelegenheid. Het is waar dat dit moeilijke tijden zijn en dat het moeilijk is om aan werkgelegenheid te komen. Sommigen van jullie dromen ervan hoger onderwijs te volgen, hetzij aan een community college, hetzij aan een vierjarige instelling. Anderen zijn misschien op zoek naar een stageplek of een baan. Ik geloof dat beide handelwijzen voordelen hebben. Ik wil dat je verstandige plannen maakt. Wat je vervolgens doet is een grote beslissing, en ik moedig je aan om je opties zorgvuldig te overwegen en met je ouders en andere ervaren volwassenen in je leven te overleggen terwijl je je plannen maakt. Persoonlijk, hoewel ik een groot voorstander ben van hoger onderwijs, dring ik er bij u op aan om geen schulden aan te gaan louter omwille van een universitaire ervaring.

Wat je ook overweegt, ik wil dat je leert van mijn ervaring. Op jouw leeftijd begreep ik de ware aard van de roeping werkelijk niet.

Over het kiezen van een beroep is er veel discussie onder ervaren volwassenen die jongvolwassenen advies geven. Sommigen moedigen jonge volwassenen aan om hun passie te begrijpen en vervolgens actief te streven naar een rol waarin ze kunnen doen waar ze gepassioneerd over zijn. Nu is het mogelijk dat iemand nooit het punt bereikt waarop hij of zij fulltime wordt betaald om te werken aan iets waar hij een passie voor heeft, maar het idee hier is om dat doel na te streven. Dit kamp spreekt mij aan, mijn idealistische en romantische kant. Ik hou van het idee dat ik zou kunnen een universiteitsprofessor in onderwijsgeschiedenis, en hoewel ik aan een universiteit werk, ben ik in werkelijkheid geen professor. De reden: er is niet veel behoefte aan hoogleraren onderwijsgeschiedenis. Maar ik blijf aan dat plan werken. Ik houd die droom levend. Ik denk dat daar iets goeds in zit.

Het andere kamp betoogt dat men voor een meer realistische en pragmatische aanpak moet kiezen. Ik waardeer dit ook. De realiteit is dat de markt voor professoren krap is, en dat ik misschien wel een laagbetaald hoogleraarschap kan vinden, maar dat ik daarmee mijn rekeningen niet kan betalen. Dus ik heb ontdekt hoe ik andere vaardigheden die ik heb – vaardigheden op het gebied van informatietechnologie – kan gebruiken om een betaalde baan aan een universiteit te krijgen. Dit kamp zegt dat informatietechnologie duidelijk de toekomst heeft en dat ik er verstandig aan zou doen mijn vaardigheden op dit gebied te maximaliseren om een voldoende inkomen te hebben. Ik geniet van informatietechnologiewerk; Ik ben er echter niet zo enthousiast over als over het lesgeven in onderwijsgeschiedenis.

Wat heeft dit met roeping te maken? Uit ervaring weet ik dat je misschien niet het perfecte plan vindt om de roeping te bereiken die perfect bij je past. De manier waarop ik de spanning in mijn leven rond het kiezen van een roeping oplos, is door te rusten in mijn geloof dat God soeverein is; met andere woorden: Hij heeft de controle, en waar ik nu ben, is – nou ja – waar ik ben. Het werk dat ik vandaag moet doen, is het werk dat God mij vandaag te doen heeft gegeven. Ik geloof dat deze visie mij in staat stelt om hard te werken aan de informatietechnologiebaan die ik heb, waardoor mijn werkgever een goede dag kan werken voor het loon dat ik ontvang, maar het mij tegelijkertijd in staat stelt om te dromen en te zoeken naar mogelijkheden om dichter bij mijn droom komen, zonder me er schuldig over te voelen, alsof ik ondankbaar of ontevreden ben.

Ik werk aan bloeien. Ik werk eraan om te gedijen in mijn huidige staat en ook in een potentiële staat. Mijn ervaring is dat deze positie de beste mogelijkheid voor vrede schept En kans op nieuwe ervaringen. Nieuwe ervaringen brengen nieuwe inzichten in mijn vaardigheden en wat ik goed kan en wat ik spannend vind. Dat brengt mij bij mijn slotpunt: je stopt nooit echt met leren en afstuderen. Wat het volgende voor je is, je zult er op een dag op terugkijken als een fase waarin je uiteindelijk bent afgestudeerd naar een nieuwe levensfase. Ik hoop dat je, als je terugkijkt, kunt zeggen dat je gezegend bent omdat je hard hebt gewerkt om tot bloei te komen. Je hebt goede offers gebracht en daar heb je de vruchten van geprofiteerd, net zoals je ouders die thuisonderwijs gaven. Voor hen is jouw afstuderen het einde van een fase. Ik ben ervan overtuigd dat ze naar je kijken en blij zijn dat het goed met je gaat. Zij zullen er op hun beurt naar uitkijken om in een nieuwe fase te floreren.