Het geschenk van afstuderen - Reflecties

Ik sta achterin een balzaal die tot de nok toe gevuld is met families en vrienden; mijn ogen tranen en mijn hart loopt over. Ik weet zeker dat ik er ook gestresst en moe uitzie, en de kans is groot dat mijn schoenen ergens in een hoek staan. Om 19.00 uur ben ik klaar om te vertrekken, maar het is mijn favoriete dag van het jaar.

Ik heb de afgelopen jaren het extreme voorrecht gehad om de afstudeerceremonies van NCHE te coördineren. Ik heb deze rol op mij genomen omdat ik het leuk vind om evenementen te organiseren en gastvrije ervaringen voor mensen te creëren. Ik geniet nog steeds van die aspecten, maar ik hou van diploma-uitreikingen om zoveel redenen die ik nooit had kunnen voorspellen.

Diploma-uitreikingen zijn altijd een gelegenheid om te vieren, maar op de een of andere manier zijn diploma-uitreikingen op de thuisschool extra speciaal. Het is echt een succes voor het hele gezin en vaak een succes dat voortkomt uit grote offers, immense beproevingen en het vieren van zelfs de kleinste overwinningen. Ik heb de eer om al deze families elk voorjaar te mogen helpen vieren. Een van de meest inspirerende dingen van het NCHE-afstuderen is de mogelijkheid om een gevoel van gemeenschap te creëren tussen honderden individuele families die allemaal samenkomen in een gemeenschappelijk doel.

Om die prestatie te vieren, en inderdaad om de familie te vieren, laten we de ouders op het podium het diploma uitreiken aan de afgestudeerde. De afgestudeerden overhandigen ook een roos aan hun moeder. Deze momenten raken mij elke keer weer. Het duurt minder dan één minuut per gezin, maar de herinnering die het maakt en de reis die het vertegenwoordigt, is langdurig.

Ik heb een unieke kijk op deze families; elke situatie is anders. De Heer heeft de deur geopend voor veel gesprekken en mogelijkheden om deze mensen op kleine manieren te dienen.

Ons team is erin geslaagd aanpassingen te maken voor fysieke en ontwikkelingsbehoeften, de lastige gezinsdynamiek, en we hebben soms om genade moeten vragen bij fouten. Een van de allerbeste herinneringen aan die genademomenten vond plaats toen ik had gemist dat de ouder van een afgestudeerde een rolstoellift nodig had. Ik was zo van streek en had het gevoel dat ik hun dag had verpest. Onze fantastische presentator en mijn lieve vriend bedachten ter plekke een oplossing. Een andere vader bood letterlijk aan om die vader het podium op te dragen. Ze hadden elkaar nog nooit eerder ontmoet, maar ik geloof dat hun families na de ceremonie samen gingen eten. Dat is de gemeenschap die God wil opbouwen. Er werd mij genade getoond op een manier die veel verder ging dan de vergeving die ik nodig had. Ik zag opoffering, nederigheid en liefde. Daarom is het NCHE-afstuderen zo speciaal voor mij.

We hebben verschillende vrijwilligers die elk jaar terugkomen en altijd dezelfde rol willen. Twee fantastische ervaren homeschoolers vinden het leuk om de diploma's vlak voor de uitreiking aan de ouders te overhandigen. Ze vinden het heerlijk om een moment te hebben om hen te feliciteren met de toewijding die ze hebben geleverd om daar te komen, omdat ze het hebben geleefd. Een andere moeder vindt het geweldig om aan de studentenkant van het podium te staan en ervoor te zorgen dat ze een roos voor hun moeder krijgen, omdat ze die jonge volwassenen graag vertelt hoe trots ze is op hun succes - en dat meent ze. Verschillende vrienden en mijn oudere kinderen wijden hun hele zaterdag aan de voorbereiding en logistiek die nodig is om deze dag zo mooi en soepel mogelijk te laten verlopen, omdat ze deel uitmaken van uw gemeenschap en om uw gezin geven. En tot slot fungeert een dierbare vriend altijd als ouderescorte die de ouders er doorheen leidt, zodat de ceremonie soepel verloopt. Zonder al deze mensen, plus onze geweldige sprekers en presentatoren, zou mijn werk veel moeilijker zijn en zou de dag veel minder persoonlijk zijn. nog een zegen.

De manieren waarop ik als afstudeercoördinator tot zegen ben geweest, zijn ontelbaar. De grootste zegen voor mij is ongetwijfeld de mogelijkheid geweest om voor elke individuele jongere te bidden als hij of zij in de wereld wordt gelanceerd met alles wat wij, als ouders, hebben ingeprent en voor hen hebben gebeden.

Het eerste jaar dat ik deze rol vervulde, raakte ik erg gefrustreerd door de logistiek. Ik begon me verbitterd te voelen over te veel e-mailantwoorden waarin vragen werden gesteld die al waren beantwoord in de e-mail waarop ze reageerden. Ik zag Zijn beelddragers niet meer en zag alleen maar gegevens. De Heilige Geest (niet zo) spoorde me zachtjes aan om te stoppen, de naam van elke afgestudeerde op een indexkaart te schrijven en voor hen te bidden alle. Sinds die dag heb ik deze traditie onderdeel gemaakt van mijn voorbereiding. Het heeft me geholpen om de gemeenschap te herinneren die ik zo graag help creëren. Ik ben dankbaar voor de kans om onze thuisschoolgemeenschap op deze manier beter te leren kennen.

Bij velen van u die dit nummer lezen, zullen studenten aan de ceremonie deelnemen. Dit jaar behalen mijn man en ik voor de derde keer ook een diploma. Omdat wij dit al eerder hebben meegemaakt begrijpen wij de wens voor de perfecte dag en willen deze ceremonie zo persoonlijk mogelijk maken. Dat is niet altijd gemakkelijk als de groep groot is, maar weet alsjeblieft dat we dit doel voor jou delen – voor elk gezin. We kijken er zo naar uit om deze dag met jullie te delen, zowel als ouders van een afgestudeerde, als als de mensen die het een eer vinden om jullie op deze manier van dienst te zijn. Ik dank u uit de grond van mijn hart voor het delen van deze bijzondere dag met ons.

Briggs Greenwood houdt ervan om contact te maken met andere moeders in haar rol als NCHE-marketingdirecteur en vooral in haar dagelijkse leven. Ze woont en houdt van samen met Kevin thuis in Durham. Ze hebben vier zonen (drie afgestudeerd aan de thuisschool en één die nog thuis leert, plus een geweldige verliefde dochter). Ze heeft tijdens haar achttienjarige reis bijna alle denkbare opties voor thuisonderwijs gezien en geprobeerd en kan niet wachten om te zien wat de Heer nog meer in petto heeft.

Is een lid van jouw thuisschool afgestudeerd met de klas van 2020? Moedig jongere gezinnen aan door hieronder uw favoriete reflecties te delen.