13 maart 2013

Ik werd onlangs gevraagd om te spreken voor een groep onderwijsstudenten aan een van de staatsuniversiteiten. Het format zou een paneldiscussie zijn met elk één persoon om openbare scholen, handvestscholen, parochiale scholen en thuisscholen te vertegenwoordigen. We zouden een paar minuten de tijd krijgen om onszelf en het type school dat we vertegenwoordigen voor te stellen. De rest van de tijd was voor de leerlingen om vragen te stellen. Ik moet toegeven dat ik niet veel tijd aan de voorbereiding heb besteed, omdat ik niet echt verwachtte dat een groep onderwijsstudenten veel vragen zou hebben voor een homeschool-vader.

Het bleek dat ik de enige op het paneel was die kwam opdagen. Het afdelingshoofd dat de leiding had over het evenement vertelde me dat ik anderhalf uur de tijd had. In een poging om een idee te krijgen van het publiek (en om wat tijd te winnen) vroeg ik hen wat zij dachten dat thuisonderwijs was. Sommigen wisten er niets van en anderen waren goed thuis in het thuisonderwijs. Na die introductie ging het goed, en we hadden geen moeite om de toegewezen tijd te gebruiken.

Tegen het einde van de bespreking sprak ik over de hoeveelheid invloed die ze zullen hebben op degenen die ze onderwijzen. Ik schreef de namen op van verschillende leraren uit mijn verleden die enige invloed op mij hadden. Ik vertelde hen ook dat ik nooit een van hen heb bedankt voor de persoonlijke interesse die ze in mij toonden of hoe ze me op een bepaalde manier hielpen. Wat ik wilde dat ze beseften, was dat hoewel ze het misschien nooit van de studenten zullen horen, ze echt veel invloed op hun leven zullen hebben.

Nog maar een paar dagen geleden tekende ik een stapel NCHE-diploma's voor NCHE-lidgezinnen die thuisonderwijsstudenten afstudeerden. Ik dacht terug aan mijn discussie met de studenten over het onderwerp invloed, en ik moest denken aan jullie, thuisschoolouders. U krijgt waarschijnlijk niet veel lof van uw leerlingen, in dit geval uw kinderen. Toch moet je je realiseren hoeveel invloed je in hun leven hebt. Ja, het kan soms voelen als een ondankbare baan, maar je geeft vorm aan hun toekomst op manieren die je je niet kunt voorstellen, en die invloed reikt veel verder dan hen. Hun eigen families en toekomstige generaties zullen anders zijn vanwege mensen die hun leven hebben beïnvloed - in de eerste plaats jij!

Natuurlijk, een beetje voortdurende lof van uw kinderen voor uw inspanningen zou zeker leuk zijn, maar probeer verder te kijken dan het hier en nu en na te denken over hoeveel u hun toekomst vormgeeft. Die leraren en anderen uit mijn verleden hebben geen idee hoeveel invloed ze op mij hebben gehad, maar dat maakt het niet minder reëel. De waarheid is dat jij het misschien ook nooit zult horen, maar het maakt je invloed er niet minder om. Denk daar eens over na de volgende keer dat je zo gefrustreerd raakt dat je overweegt te stoppen of de volgende keer dat je het gevoel hebt dat je niets bereikt met je studenten. Je maakt het verschil; dus geef niet op. Ik heb veel bewondering voor je! Ga zo door!

"En laten we niet moe worden om goed te doen: want op zijn tijd zullen we oogsten, als we niet verslappen." Galaten 6:9

nl_NLNederlands