Lente 2019 / door Amanda Garner

Weinig dingen ademen meer hoop in mijn ziel dan de eerste zachte briesjes van de lente. Nadat we de duisternis en ijskoude temperaturen hebben doorstaan waardoor we dagen achter elkaar ineengedoken zitten, fluisteren zonneschijn en warmte beloften van het veranderende seizoen. De lente betekent ook dat het einde van het schooljaar in zicht is! Het markeert de laatste ronde, de laatste bocht in de weg, de laatste klim bergop. Maar als je net als ik bent en een heleboel moeders die thuisonderwijs geven, is het ook rond deze tijd dat je je bewust begint te worden van alles wat je doet. bedoelde te doen tijdens het schooljaar waar je nooit helemaal aan toegekomen bent. Voeg dat toe aan de druk van de eindejaarstests en je hebt de enige twee ingrediënten die nodig zijn voor paniekpudding: angst en twijfel.

Waar is de tijd naartoe?

Wat heeft mijn kind gemist?

Verpest ik hun onderwijs?

Waarom krijg ik het niet voor elkaar?

Na ruim tien jaar deel uit te hebben gemaakt van de thuisonderwijsgemeenschap, kan ik u verzekeren dat u zich in goed gezelschap bevindt als u zich zo voelt. Wij zijn werkelijk onze eigen ergste critici. Ik kan u ook verzekeren dat uw angsten meestal ongegrond zijn. Het objectief evalueren van onze leerlingen, inspanningen en het schooljaar is verstandig, maar zorg er wel voor dat je jezelf voldoende punten geeft!

Maar wat doe je als je beseft dat je echt een... slecht jaar? Ik heb het niet noodzakelijkerwijs over slechte planning of gebrek aan inspanning; Ik heb het over belangrijke levensomstandigheden die buiten onze controle liggen. Misschien had je een zieke ouder die je afleidde van je gebruikelijke routines. Misschien had u een ongeplande verhuizing, een financiële crisis, een huwelijksconflict of een persoonlijke ziekte. Wat de omstandigheden ook zijn geweest, je hebt het schooljaar op basis van je berekeningen afgewogen en vastgesteld dat het te wensen overlaat. Als u zich in een dergelijke positie bevindt, laat mij dan met u delen hoe u inderdaad de tijd kunt verzilveren.

Neem eerst een zomervakantie, die onmiddellijk ingaat! Dat klinkt misschien contra-intuïtief, dus laat het me uitleggen. Wanneer u het gevoel heeft dat u te kort komt of teveel gemist, zou je eerste reactie kunnen zijn om het rustiger aan te doen en overuren te maken ter compensatie en inhaalslag, ook al betekent dit dat je in de zomer naar school moet. Eerlijk gezegd is dat het laatste wat u of uw studenten nodig hebben. Hoe moet ik dat weten? Ik heb uit eigen ervaring, en die van anderen, ontdekt dat burn-out in ieder geval voor een deel een rol speelt. Ik durf te wedden dat je het te lang te druk hebt gehad, en dat je net zo hard een pauze nodig hebt als je kinderen. We onderschatten vaak de druk en stress die thuisonderwijs aan ons leven toevoegt, vooral als we het al een tijdje doen. De gefluisterde leugens van niet genoeg verleidde ons om dat te geloven, als we dat maar deden meer doen of probeer harder, het zal gemakkelijker of beter worden. Wat we echter echt nodig hebben, is rust. De meeste thuisschoolmoeders die ik ken, hebben veel lef en enthousiasme. Vanwege de aard van thuisonderwijs zijn we gewend aan hard werken en lange dagen terwijl we tegen de stroom van culturele normen in zwemmen.

Hoe gemakkelijk vergeten we dat we stof zijn! Geliefd stof, ja, maar we zijn toch allemaal stof. We zijn voor zoveel dingen geschapen, en rust is daar één van. Dus stop, nu meteen, waar je ook bent. Zet de boeken op een plank, ruim de potloden en projecten op en rust uit. Begin door vroeg naar bed te gaan en de fysieke rust te krijgen die je nodig hebt. Besteed tijd aan het doen van die dingen die uw geest verfrissen, zodat u de verlichting van emotionele rust zult voelen. Bovenal zal onze goede Vader uw geest rust geven als u er een prioriteit van maakt om dagelijks tijd door te brengen in het Woord en het gebed.

Nadat je minimaal een paar maanden hebt gerust, is de volgende stap het evalueren. Door eerst te rusten, geef je de tijd om terug te schakelen uit de emotionele overdrive. Je kunt helder en objectief denken in plaats van kritisch. Maak een lijst van alle dingen die volgens jou goed zijn gegaan, zowel academisch als anderszins, ook al lijken ze nietig. Met een beetje aanmoediging kom je al een heel eind! Maak vervolgens een lijst van de dingen die niet werkten. Denk naast het leerplan ook aan factoren die de stress en vermoeidheid van een moeilijk jaar kunnen hebben verergerd. De tijd die nodig is voor externe activiteiten, toezeggingen die u hebt gedaan om te helpen in de kerk of in een coöperatie, enz., moet misschien een tijdje opzij worden gezet. Vraag uw partner om input. Als ik bereid ben een defensieve houding opzij te zetten en nederig te luisteren, is de feedback van mijn man waardevol geweest. Overhaast dit proces niet en probeer het niet allemaal in één dag of zelfs in één week te doen. Breng een paar weken of een maand door met nadenken, bidden en evalueren. Omarm de dingen waar je controle over hebt en wees bereid moeilijke veranderingen door te voeren. Geef op wat de Heer toebehoort, vertrouwend op Zijn soevereine plan en liefde voor jou.

Houd het ten slotte allemaal met open handen voor de Heer: de verloren tijd, de gemiste kansen, de mislukte plannen. Toen ik jonge kinderen kreeg, zei een oudere, wijzere vriend eens tegen mij: ‘De Heer heeft door de jaren heen zoveel gaten opgevuld.’ Vier afgestudeerden van de middelbare school later kan ze nog steeds getuigen van de trouw van de Heer bij het opvullen van de lege plaatsen. Gods economie is heel anders dan de onze. Net zoals Hij deed met de vissen en de broden, kan Hij onze nederige bijdrage op zich nemen en deze enorm vermenigvuldigen, zelfs als we maar een paar fragmenten te bieden hebben. Offer dus de afgelopen weken en maanden op en vraag de Vader om te herstellen wat de sprinkhanen hebben gegeten. Vertrouw op Hem voor het afgelopen jaar dat je niet kunt veranderen en voor het komende jaar dat je niet kunt controleren. Onze God is de God van de verlossing, en Hij verlost alle dingen!

 

 

 

Amanda en haar familie, doorgewinterde thuisschoolmoeder, auteur en regelmatige spreker op de NCHE-conferenties, wonen, hebben lief en leren samen in Franklinton. Zij en haar man, Wes, zijn al vijfentwintig jaar getrouwd en hebben één homeschooldiploma behaald en nog drie te gaan! Naast vraatzuchtig lezen, freelance schrijven en lesgeven, moedigt Amanda ook graag andere thuisschoolmoeders aan via haar blog: www.dropsofdelight.weebly.com.
nl_NLNederlands