26 april 2017

In de afgelopen zestien jaar heb ik mijn kinderen lesgegeven met behulp van een vast curriculum en ook een curriculum dat ik heb ontwikkeld. Ik ben van nature een planner, dus ik bestel ruim van tevoren bij de bibliotheek of koop aanvullingen op ons hoofdcurriculum en maak aantekeningen, zelfs in de zomer. Soms komen er echter vragen op die ik niet kan beantwoorden of die ik niet kan vinden in mijn bronnen.

Toen mijn dochter bijvoorbeeld studeerde over het bonusleger dat na de Eerste Wereldoorlog in Washington, DC protesteerde, vroeg mijn dochter: "Wat is een tank?" Toen ik haar een tank liet zien die zich over land en gebouwen bewoog en hoe groot hij was in vergelijking met een mens, besefte ze hoe het voelde toen president Herbert Hoover het leger beval het kampement voor veteranen te ontruimen - ook al was het maar een glimp door mijn mobiel.

Ik behoor tot degenen die worstelen met tieners die iPads en iPhones hebben. Ik ken de problemen, de nadelen en begrijp de gerechtvaardigde en enge implicaties die gepaard gaan met kinderen en elektronica. Ik heb echter ontdekt dat we als opvoeders deze technologie kunnen gebruiken om het onderwijs van onze kinderen te verbeteren en uiteindelijk samen met hen te leren. Over deze voordelen horen we vaak niets. Voor ons heeft de smartphone ons leren betrokken, verbreed en aangevuld, omdat we hiermee thuisonderwijs kunnen geven op onze comfortabele bank of in de auto! Technologie zorgt ervoor dat de woorden tot leven komen en van de pagina springen, omdat het de zintuigen beïnvloedt.

De drie voordelen die ik waardeer zijn:

1 – Gemak

Ten eerste is de iPhone of iPad handig. Als ik naar boven naar mijn computer moest om mijn meisjes iets te laten zien waarover we leren, zou ik het waarschijnlijk niet doen. ik zou het ofwel vergeten; de plaknotitie zou verloren gaan in de shuffle of het moment zou verloren gaan. Google duurt slechts enkele seconden.

2 – Herinneringen creëren

We lachen vaak samen om video's die we bekijken of zijn totaal verbaasd over hoe groot anaconda's worden. Soms stonden we versteld van het feit dat we konden visualiseren wat we aan het lezen waren. Het zien van foto's van WO I, de Grote Depressie of het horen van de liedjes of persoonlijke getuigenissen van een tijdperk verbindt ons ermee. Meer dan eens zeiden mijn kinderen: "Weet je nog toen we hoorden over ____?"

3 – Het leren internaliseren

Het zien van het dier dat we bestuderen of het horen van de geluiden ervan, helpt om de herinnering in ons bewustzijn op te sluiten. Mijn meisjes onthouden dat verhaal, begrijpen de periode beter of voelen zich verbonden met het verdriet van de oorlog, door te zien en te horen op het juiste moment. Begrip wordt gecementeerd wanneer het wordt gehecht aan een gevoel, opgewekt door het gebruik van technologie.

Laat me je wat voorbeelden geven.

Toen we Helen Keller bestudeerden, googelde ik YouTube-video's om haar te zien en te horen spreken. We lazen dat een van haar doelen was om te leren spreken, ook al was ze doof en blind. Kun je je voorstellen? Wie wist dat zulke zeldzame videobeelden van Helen Keller en Anne Sullivan bestonden? Ik heb de film ook kunnen plaatsen De wonder werker direct vanaf mijn smartphone in de wacht bij onze plaatselijke bibliotheek zodra ik de inspiratie had. Dit was misschien niet gebeurd als ik op mijn geheugen had moeten vertrouwen om het te doen toen we thuiskwamen.

Aan het begin van het jaar leerden we over de Tasmaanse Duivel, een buideldier dat nu alleen in Tasmanië voorkomt. Voor moeders en vaders die er zijn, weet je nog "Taz" met zijn vriend Bugs Bunny? We lazen over hun bloedstollende geschreeuw en konden ze zelf horen terwijl we verschillende video's bekeken. Andere fascinerende video's en geluidsopnamen die ons leren over dieren verbeterden, waren onder meer walvisgeluiden, bewegende zijwinders en de grootste slangen ter wereld.

Heb je je tijdens het lezen van de Bijbel ooit afgevraagd hoe de rivier de Jordaan eruitziet of ben je misschien nieuwsgierig geweest naar de grootte van de ark van Noach? Een smartphone of tablet kan deze vragen ter plekke beantwoorden.

Wij lezen Held hier (door Kathleen V. Kudlinski) over een jonge jongen tijdens de Eerste Wereldoorlog wiens familie de griepepidemie overleefde. Teddy, de tienjarige hoofdpersoon, vertelt zingend over zijn broer die ten strijde trekt. Ik googelde het zodat we het konden horen, en we neurieden het de hele dag door! Het maakte het boek en de tijd tot leven!

Tijdens dezelfde les lazen we over de eerste inaugurele rede van Franklin Delano Roosevelt. Het doet je stilstaan als je president Roosevelt tegen onze natie hoort zeggen: "Het enige waar we bang voor moeten zijn, is de angst zelf", vooral in de context van het verdriet, de armoede en de angst in ons land in die tijd (1933).

Toen we de Burgeroorlog bestudeerden en lazen over de rebellenschreeuw die de Geconfedereerde soldaten gebruikten toen ze de troepen van de Unie aanvielen, googelde ik om te zien of we het konden horen. Het is niet de "Yee-haw" die je misschien denkt. Het is een reden om stil te staan. Het geluid is huiveringwekkend, onaards en dierlijk. We kregen koude rillingen toen we ons voorstelden dat deze kerels over een heuvel zouden komen om te vechten. Wat een zeldzame beelden hebben we gevonden van soldaten uit de burgeroorlog die de rebellen schreeuwden! We hebben andere voorbeelden gevonden van Zuidelijke rebellenkreten, waaronder een video die laat zien dat de kreet een kunst is, dat het cadans heeft en hoe ze de rebellenkreet leren aan historische re-enactors van de Burgeroorlog. Fascinerend!

Toen we Redwood-bomen in Californië bestudeerden, was het moeilijk om de grootte van deze bomen uit te leggen en te beschrijven. Die ene foto in ons wetenschapsboek deed ze geen recht. Je moet betere beelden zien om echt te begrijpen hoe enorm deze gigantische sequoia's en sequoia's groeien. Het duurde minder dan een minuut om afbeeldingen online te vinden op die comfortabele bank.

We bestuderen momenteel de Grote Depressie. Tijdens onze geschiedenisstudie leerden we over het lied, Broeder, kunt u een dubbeltje missen? Luisteren naar het nummer alleen is lang niet zo zinvol als je de achtergrond van de beurscrash van 1929 niet hebt, informatie over de spoorwegen, gaarkeukens, de wolkenkrabbers die werden gebouwd en Roosevelt's New Deal. Onze studie Amerikaanse kunstgeschiedenis werd echter op een unieke manier aangevuld, aangezien mijn meisjes net een wolkenkrabber hadden geschetst, een huis in het westen bij een spoorlijn en ook belangrijke schilderijen en foto's uit die tijd hadden gezien.

We weten intuïtief dat we onszelf en onze kinderen moeten beschermen tegen de valkuilen van computers. We weten ook dat je niet alles kunt geloven wat je online ziet. We moeten echter de voordelen van dit soort leren zien bij onze kinderen in onze thuisscholen. Zelfs de sky is niet de limit. Omarm de technologie!

Christina Parker Brown is een moeder van drie kinderen, geeft thuisonderwijs sinds 2000 en is auteur van AKAHomeschoolMom.com en Alphabet Smash. Haar werk is te zien geweest in het tijdschrift Proverbs 31, het tijdschrift The Old Schoolhouse, Home Educator Family Times, GREENHOUSE en anderen. Christina's passie is om anderen aan te moedigen om geloof, familie en plezier opzettelijk met elkaar te verbinden. Ze is een hopeloze logofiel en remt altijd voor werfverkopen. Haar schrijven is geïnspireerd door haar geloof in Jezus Christus, avonturen in NC met haar Adventure Group en haar drieëntwintig jaar huwelijk met haar beste vriend, Richard.

nl_NLNederlands