5: Overwinning! 1988

De kop op de december 1987 Kas rapport lezen: "Wordt dit het laatste jaar voor thuisonderwijs?" Dit was geen teken van overgave, maar een oproep tot actie. De NCHE-leiding had de staat in elf regio's verdeeld en ze vroegen steungroepen in elke regio vrijwilligers te vinden om het ambt van regionale vice-president voor elke regio te vervullen. (Deze posities zouden pas in april 1988 bestuursleden zijn.) NCHE moest leden in elk deel van de staat meer verbonden krijgen om een nieuwe tactiek te implementeren om de bedreiging voor thuisonderwijs tegen te gaan. Ik bood me aan en werd de regionale vice-president voor de regio Charlotte. Voor de volgende paar maanden verzekerde NCHE homeschoolers dat alleen omdat HB 837 het Huis was aangenomen, het zou moeten slagen in de Senaat om wet te zijn. We kunnen dit nog steeds verslaan! NCHE formuleerde een plan om te reorganiseren. In maart stuurde NCHE een enquête naar alle leden om hun mening te krijgen over wat NCHE zou moeten doen aan HB 837. Ze moedigden NCHE-leden ook aan om contact op te nemen met hun wetgevers om hun verzet tegen HB 837 te uiten.

In de uitgave van april 1988 van de Kas rapport, informeerde Herman Logan, voorzitter van de wetgevingscommissie, NCHE-leden dat er meer dan 260 antwoorden op de enquête van maart waren ontvangen en dat de wetgevingscommissie een plan aan het ontwikkelen was. Hij legde uit dat er vier mailings naar elke wetgever zouden worden gestuurd met informatie over de huidige regelgeving voor thuisonderwijs, controversiële kwesties rond het probleem van thuisonderwijs en een oplossing. Hij vroeg NCHE-leden ook om hun vertegenwoordigers en senatoren uit te nodigen om hun thuisscholen in de maand mei te bezoeken. Ik herinner me dat ik in mei behoorlijk nerveus was om mijn vertegenwoordiger, Harry Grimmer, uit te nodigen om mijn homeschool te zien. Het bleek dat afgevaardigde Grimmer had gevraagd om elkaar te ontmoeten in zijn makelaarskantoor. We hebben bijna een uur gepraat en hij beloofde de NCHE-positie te steunen.

In het laatste weekend van april, tijdens de vierde NCHE-conferentie, werd de reorganisatie van NCHE aangekondigd en werden dertien regionale vice-presidenten toegevoegd om het aantal bestuursleden te verhogen van vijf naar achttien. In een bestuursvergadering op 13 mei legde Herman Logan uit dat de vierde brief aan de wetgevers een vervangend wetsvoorstel zou voorstellen ter vervanging van de verschrikkelijke HB 837 die door het Huis was aangenomen en nu in de Onderwijscommissie van de Senaat zat. Terwijl sommige bestuursleden suggesties deden voor de formulering van het vervangende wetsvoorstel, ontwikkelde Herman de formulering in de eerste plaats alleen, waarbij hij formuleringen verwierp die in eerdere voorstellen voor vervangende wetsvoorstellen waren opgenomen (SB708). De nieuwe achttien leden tellende raad van bestuur stemde unaniem om door te gaan.

De uitgave van augustus 1988 van de Kas rapport gaf de volgende uitleg van wat er eerder dat jaar gebeurde.

“De president van NCHE, Walt Goforth, heeft Herman Logan, Jr., uit Greensboro, aangesteld als voorzitter van een wetgevende commissie om een plan op te stellen en uit te voeren voor de vaststelling van aanvaardbare wetgeving inzake thuisonderwijs. Na het opstellen van een tabel met de resultaten van de enquête die werd verspreid onder thuisonderwijs in North Carolina, besloot de wetgevende commissie om te proberen HB837 te laten wijzigen om "officieel" aan te geven dat een thuisschool ervoor zal kiezen om te opereren onder Deel 1 of Deel 2 van de huidige niet-openbare school wet. Hierdoor zouden thuisscholen volgens de wet kunnen blijven functioneren zoals ze de afgelopen drie jaar hebben gedaan volgens een uitspraak van het Hooggerechtshof.

Na voltooiing van een mailprogramma in vier stappen naar elke senator en vertegenwoordiger in de staat, werden persoonlijke contacten gelegd met de leden van de onderwijscommissie van de Senaat om te bepalen of meerderheidssteun kon worden verkregen voor de NCHE-vervangende versie van het wetsvoorstel. Senator Bob Warren, voorzitter van de onderwijscommissie, uit Benson, was een groot voorstander van homeschoolers en bood alle mogelijke kansen voor een succesvolle goedkeuring van het wetsvoorstel.

Een cruciale stap in het succes van het wetsvoorstel was het vinden van een prominent lid van de Onderwijscommissie om namens NCHE het vervangende wetsvoorstel te sponsoren.”

Opnieuw werden NCHE-leden aangemoedigd om hun wetgevers uit te nodigen om hun homeschools te bezoeken. Honderdnegenentachtig homeschoolgezinnen boden zich vrijwillig aan om wetgevers uit te nodigen om hun homeschools te bezoeken. De strategie werkte en veel wetgevers veranderden van gedachten en steunden thuisonderwijs. Een senator, Dennis Winner, een prominente democraat en lid van de onderwijscommissie van de Senaat, stemde ermee in om de NCHE-vervangende wet in te dienen. Hij had de vier brieven gelezen, bezocht het huis van Bob en Joyce Brown in Weaverville en had zo'n goede mening over thuisonderwijs dat hij ermee instemde de NCHE-vervangende wet in te voeren als NCHE ermee instemde een vereiste op te nemen dat gestandaardiseerde tests vereist zijn jaarlijks voor homeschools (in die tijd moesten homeschoolers, zoals bij alle niet-openbare scholen, testen in de klassen 3, 6 en 9). Herman Logan erkende de invloed van senator Winner en stemde toe.

Toen senator Winner de NCHE-vervangende wet introduceerde, werd NCHE-leden gevraagd contact op te nemen met hun wetgevers en hen te vragen de vervangende wet zonder wijzigingen te steunen. Het wetsvoorstel bereikte de Senaatsvloer met slechts kleine wijzigingen in de formulering. Toen introduceerde senator Helen Marvin een amendement dat homeschoolleraren minimaal een middelbare schooldiploma of gelijkwaardig moeten hebben. Pogingen om dit amendement te verslaan waren niet succesvol en het wetsvoorstel werd met een overweldigende meerderheid aangenomen door de Senaat.

Het NCHE-bestuur was niet blij met de toevoeging van de eis dat homeschoolleraren een middelbare schooldiploma moeten hebben, maar ze erkenden dat dit veel gemakkelijker was om mee te leven dan de rekeningen die in 1987 werden ingevoerd. veranderingen, via de Tweede Kamer. De Kamer nam toen een unaniem besluit om het wetsvoorstel goed te keuren.

De nieuwe wet was niet perfect, maar het gaf homeschoolers de controle over hoe ze hun kinderen zouden opvoeden met minimale overheidsbemoeienis. Toen het stof was neergedaald, begonnen homeschoolers te erkennen dat deze nieuwe wet een antwoord op gebed was. NCHE had het opgenomen tegen het State Department of Public Instruction en de North Carolina Association of Educators (NCAE) en had gewonnen! Dit was echt een verhaal van David en Goliath.

In een brief aan NCHE beschreef Tim Bryant een ceremonie in Asheville.

“Op 12 augustus 1988 overhandigden de Mountain Region Home Educators senator Dennis Winner een plaquette van waardering voor zijn werk namens home educators in North Carolina tijdens de laatste wetgevende zitting. De plaquette werd gepresenteerd door Bob en Joyce Brown en Tim en Angie Bryant samen met hun homeschooled kinderen.

De senator was oprecht tevreden en merkte op dat het "één plaquette was die de andere niet zullen hebben". Hij sprak zijn steun uit voor thuisonderwijs en zei zelfs dat hij vond dat we "gelijk" hadden en noemde zijn bezoek aan het huis van de Browns verantwoordelijk voor zijn positieve mening over thuisonderwijs.

Ik sprak onlangs met rechter Dennis Winner, een onlangs gepensioneerde rechter van het North Carolina Appeals Court. Ik vroeg hem hoe hij ertoe was gekomen zijn standpunt over thuisonderwijs te veranderen. Hij zei dat hij veel had gelezen over thuisonderwijs voordat de wetgevende zitting van 1988 begon. Ik vroeg hem naar het bezoek aan de thuisschool van Brown. Zijn eerste reactie was: "Hoe wist je dat?" Hij bevestigde dat het bezoek ook invloedrijk was. Hij realiseerde zich dat zijn eerste indruk over thuisonderwijs onjuist was. Hij zei dat gekozen functionarissen hun positie moeten kunnen wijzigen wanneer ze zich realiseren dat hun oorspronkelijke positie verkeerd is. Hij zei dat hij er geen spijt van had dat hij het HB 837-amendement van NCHE had gesponsord, omdat het juist was om te doen.